نگرانی زنان افغانستان از پیشروی طالبان و تهدید آزادی هایشان
شماری از زنان افغانستان که خاطرات ناگواری از دوران حاکمیت طالبان در دو دهه گذشته دارند با پیشروی طالبان در برخی مناطق این کشور نگرانی از دست دادن دستاوردهای مدنی دو دهه گذشته خود هستند.
به گزارش جهان مانا به نقل از ایرنا، پیشروهای گروه طالبان طی دو ماه گذشته و رسیدن جنگ به دروازه های شهرهای هرات، غزنی، قندهار، فراه، قلعه نو و هلمند و انتشار گزارش هایی در باره کشتار مردم عادی و غیر نظامیان باعث نگرانی بیشتر زنان و اقلیت های قومی در افغانستان شده است.
فعالان مدنی افغانستان معتقدند که گروه طالبان از نظر فکری و عملی نسبت به دو دهه گذشته تغییری نکرده و آنها در صورت رسیدن به قدرت فعالیت زنان در جامعه را بر نمی تابند و بار دیگر فعالیت اجتماعی و رسانه ای را محدود می کنند.
وزارت امور زنان افغانستان نیز در بیانیه ای اعلام کرد که دیدگاه طالبان نسبت به گذشته تغییری نکرده و در مواردی حتی بدتر نیز شده است.
در ادامه این بیانیه اضافه شده است وزارت زنان خط تلفنی ویژه ای را برای مشاوره فنی و حقوقی به زنانی که در مناطق تحت کنترل طالبان قرار دارند ایجاد کرده است.
اکنون فعالان حقوقی و سیاسی زنان از وضعیت موجود در کشور ابراز نگرانی می کنند و می گویند که طالبان رفتار نگران کننده دارند.
«فاطمه مهدی‌یار» یکی از فعالان زن و دانشجو پزشکی به ایرنا گفت که طالبان زنان را به عنوان افراد مستقل نمی‌شناسند و رفتار گذشته آنها با زنان و برخورد کنونی آنان در مناطق تحت کنترل آنها باعث نگرانی است.
به گفته وی، طالبان ممکن در آینده با آموزش و تحصیل زنان، کار آنها در ادارات دولتی و چگونگی حضور آنها در جامعه محدودیت ایجاد کند.
خانم مهدی‌یار از جامعه جهانی و کشورهای منطقه خواست با فشار بر طالبان انها را وادار به صلح و احترام به حقوق زنان کنند.
هرچند طالبان بارها گفته اند که این گروه با کار کردن و آموزش زنان مشکلی ندارد، اما در عمل ،مناطقی که کنترل آنرا در اختیار گرفته اند فعالیت را به بخش درمان محدود کرده است.
زنان افغانستان این روزها در غرب افغانستان بویژه هرات بیش از پیش نگران هستند زیرا اکنون طالبان با آنها از هر زمان دیگر فاصله کمتری دارند و در دروازه های ورودی شهر در تلاش پیشروی و تسلط بر شهر هرات هستند.
«فرزانه سروری» یکی از زنان فعال افغان می گوید که هرچند مذاکرات صلح پیشرفتی نداشته و امید مردم به صلح کم رنگ شده است اما باوجود آن اگر جامعه جهانی صادقانه بر آنها فشار وارد کنند امید است که آنها برای ترس از انزوا به حقوق زنان تن داده و رفتار خود را تغییر دهند.
به باور خانم سروری، جنگجویان طالبان و آنهای که در حال حاضر در میدان جنگ و مناطق تحت کنترل آنها حضور دارند به حقوق زنان، پیشرفت و کار آنها اعتقادی ندارند .
وی افزود: در صورت ادامه جنگ موج دیگری از مهاجرت و بی پناهی افغان ها آغاز می شود.
