شیرینکنندههای مصنوعی، حافظه را ضعیف میکنند
پژوهشمطالعات جدید نشان میدهد که مصرف شیرینکنندههای کمکالری جایگزین شکر، حافظه را ضعیف میکند.
به گزارش جهان مانا به نقل از وبگاه سایتِکدِیلی (SciTechDaily)، دانشمندان با استفاده از مدلهای آزمایشگاهی کشف کردند که مصرف میزانی از ساخارین، اسسولفام پتاسیم (ACE-K) و استویا که از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شده است، در اوایل زندگی ممکن است در بدن از جمله در بخشهایی از مغز که با حافظه و رفتارهای با انگیزه پاداش مرتبط هستند، تغییرات زیادی ایجاد کند.
رژیمهای غذایی با قند زیاد در اوایل زندگی با اختلال در عملکرد مغز مرتبط هستند؛ اما قندهای جایگزین کمکالری چه تأثیری بر عملکرد مغز دارند؟ براساس پژوهشهای جدید، این قندها احتمالاً بر روده و مغز در حال رشد تأثیر منفی دارند.
براساس پژوهشهای محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، نوجوانانی که شیرینکنندههای کمکالری ساخارین، اسسولفام پتاسیم و استویا مصرف میکنند، دچار اختلالات حافظه بلندمدت میشوند.
نتایج بهدستآمده با سایر پژوهشهای صورتگرفته درباره اختلال حافظه پایدار در موشهای نوجوانی که شکر مصرف میکنند، مطابقت دارد. مصرف شیرینکنندههای کمکالری نیز بر ارسال سیگنالهای متابولیک در بدن تأثیر میگذارد که احتمال دارد منجر به دیابت و سایر بیماریهای مرتبط با متابولیسم شود.
موشهایی که در دوران نوجوانی شیرینکنندههای کمکالری مصرف میکردند، در بزرگسالی تمایل کمتری به مصرف شکر داشتند، اما اگر شکر بهراحتی در دسترسشان بود، میزان بیشتری از آن را میخوردند؛ این عامل دیگری است که ممکن است بر احتمال ابتلا به بیماری متابولیک تأثیر بگذارد.
آیا نباید شیرینکننده کمکالری مصرف کنیم؟
اسکات کانوسکی (Scott Kanoski)، از استادان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، گفت: یافتههای ما لزوماً نشان نمیدهد که افراد به طور کلی نباید شیرینکنندههای کمکالری مصرف کنند، اما نشان میدهند که مصرف همیشگی شیرینکنندههای کمکالری در اوایل زندگی ممکن است تأثیرات ناخواسته و طولانیمدتی داشته باشد.
نوجوانانی که شیرینکنندههای کمکالری ساخارین، اسسولفام پتاسیم و استویا مصرف میکنند، دچار اختلالات حافظه بلندمدت میشوند.
پژوهش چگونه بود؟
محققان تلاش کردند شرایط این پژوهش با شرایط واقعی زندگی افراد مطابقت داشته باشد و برخلاف بیشتر پژوهشها فقط بر یک ماده شیرینکننده کمکالری تمرکز نکند. شیرینکنندههای آزمایششده شامل ساخارین، اسسولفام پتاسیم و استویا بودند که معمولاً در غذاهای شیرین استفاده میشوند. میزان شیرینکننده استفادهشده مطابق با دستورالعملهای مورد تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا برای انسانها بود.
آزمایشها چگونه انجام شدند؟
برای تعیین تأثیر مصرف شیرینکنندههای کمکالری بر حافظه، محققان از روشهایی استفاده کردند که توانایی تشخیص اشیا و شناخت فضایی را آزمایش میکند. موشها آب شیرینشده با استویا، یا اسسولفام پتاسیم یا ساخارین یا آب ساده همراه با غذای معمولی خود دریافت کردند. پس از یک ماه، محققان حافظه موشها را با استفاده از دو روش مختلف آزمایش کردند. در یکی از آزمایشها این موضوع بررسی میشد که آیا موشها وسیلهای را که قبلاً دیده بودند به خاطر میآورند یا خیر و آزمایش دیگر، عبور از یک هزارتو بود. در پایان، موشهایی که شیرینکننده مصرف میکردند، در مقایسه با موشهایی که فقط آب معمولی مینوشیدند، توانایی کمتری برای به یادآوردن وسایل یا مسیر عبور از هزارتو را داشتند.
منبع: ایرنا