واکسن کرونا و نکته فراموش‌شده از سوی خانم سلبریتی

مریم جمشیدی *

در هیاهوی جولان ویروس کرونا و تلاش دولتها برای تهیه واکسن برای شهروندانشان، یکی از سلبریتی های کشور ما در حالی که جامعه متاثر از درگذشت دو چهره فوتبالی و خاطره ساز بود که در اثر ابتلا به کووید 19 فوت کردند، با حالت عصبانیت و گریه، خواستار خرید واکسن می شود و …
این ویدئو دست به دست در فضای مجازی چرخید و بسیاری احساس مسئولیت اجتماعی خانم بازیگر را تحسین کردند اما میخواهم جسارت کرده و نقدی به آن داشته باشم.

همه از مرگ آقای علی انصاریان، متاثر شدند حتی افراد غیر فوتبالی مانند مادرم که مثل خیلی‌ها از مرگ یک جوان ناراحت و بابت بی‌قراری مادر مرحوم انصاریان، غمگین بود. اما این دلیل نمیشود که چون سلبریتی هستیم، ناراحتیم، از کرونا و سایر مشکلات ، کلافه و بریده‌ایم، به خود این حق را بدهیم که آدرس غلط به مردم بدهیم و انتظار غیرواقعی و کاذب داشته باشیم .

کشور ما بی‌مشکل نیست و مسائل جدی در برخی حوزه‌ها دارد و خیلی‌ها منتقدند که البته این حق هر شهروندی است اما سواستفاده از شرایط دشوار جامعه و ایجاد توقع نادرست برای بخشی از جامعه، با این‌مجوز که «من سلبریتی‌ام و احساس مسئولیت میکنم»؛ نه اخلاقی است و نه عقلانی.

در این شرایط بحرانی که کل جهان درگیرش است، القای حس ناامیدی و ناکارآمدی کل حاکمیت با این مضمون که "هر واکسن کوفتی که میخواهید از هرکجای دنیا بیاورید…" ، عملی احساسی و غیراخلاقی و ادرس غلط دادن است.

مرحوم انصاریان و میناوند حتی شهروند انگلیسی یا آمریکایی هم بودند، در این مرحله و مقطع زمانی، مشمول افرادی که مجاز به دریافت واکسن باشند، نبودند چون جزو کادر درمان، کهنسال یا میانسال و دارای بیماری خاص محسوب نمی شدند. واقعیت این است که واکسیناسیون عمومی در سراسر جهان حداقل تا شش ماه آینده شروع نخواهد شد.

اگر ما به عناوینی مثل سلبریتی، جامعه شناس، کنشگر سیاسی‌، اجتماعی ،فعال رسانه‌ای و غیره ، مفتخریم، اتفاقا همان حس مسیولیت، اقتضا میکند مانند عموم مردم نبوده و از احساسات نادرست و هیجانات به دور باشیم تا بتوانیم سهم خود را در قبال جامعه‌مان، با درستی و راستی و با هدف کاهش رنج و آلام جامعه، پرداخت کنیم.

*روزنامه نگار

منبع: برنا

دیدگاه