چرا ظریف مهم است و احمدی‌نژاد نیست؟
چندماه است محمود احمدی نژاد در اظهارات سریالی اش، به افراد و سازمانها و دستگاههای مختلف نسبت هایی می دهد که بعضی از آنها به وضوح دروغ است و بخشی دیگر مصداق تهمت و در پاره ای موارد نیز صحت و سقم آنها مشخص نیست.
با این حال ندیده ایم هیچ یک از مقامات قضایی و غیرقضایی در باره حرفهای او واکنش نشان دهند. بخصوص اصولگرایان تقریبا به نوعی خفقان گرفتار آمده اند.
برای این سکوت، دلایل و توجیهاتی بیان شده از جمله اینکه:
- احمدی نژاد دچار اختلال روانی است و طبق قانون،بیماران روانی مسئولیت کیفری در برابر اعمالشان ندارند.
- او برای جلب توجه دست به چنین کارهایی می زند.
- عامل سرویسهای اطلاعاتی بیگانه شده و قصد بلوا دارد.
- از سوی افرادی در داخل،بازیچه قرار گرفته تا اهداف آنها را محقق کند.
- می خواهد با تهدید به افشای اطلاعاتی که دارد، از محاکمه و برخورد قضایی در امان بماند.
-…
حرفهای احمدی‌نژاد حتی تا توهین به رهبری نظام و حتی نشانه های براندازی حکومت هم پیش می رود اما به یکی از دلایل بالا و غیر آن مورد توجه قرار نمی گیرد. اما یک اظهارنظر ظریف که فاقد همه ویژگیهای بالاست ، به شدت برجسته می‌شود و مورد حمله قرار می گیرد. چرا؟
بسیار روشن است. برخلاف احمدی نژاد که هیچ جایگاهی در نظام(منهای علاقه صداوسیما به او که با نظرسنجی های ساختگی ، برایش پایگاه اجتماعی چنددرصدی می تراشد) ندارد، محمدجواد ظریف با وجود تخریبهای 2-3سال گذشته که او را حتی به جاسوسی متهم کرده اند، در افکار عمومی بالاترین میزان محبوبیت را دارد و هنوز هم حتی اگر نامزد انتخابات نشود، حمایتش از هر کاندیدای دیگری ، با شانس بالا برای برنده شدن همراه است.
*روزنامه‌نگار
منبع: قرن نو
