رکود دومینویی در بازار مسکن | سازنده‌ها هم دلسرد شده‌اند
پیش از اینکه با چنین شرایط نابسامان اقتصادی در کشور مواجه شویم، پروژه‌های ما شامل ده‌ها واحد مسکونی بود که حتی به ۱۰۰ واحد مسکونی می‌رسید؛ اما اکنون به ساخت پروژه‌های پنج واحدی، هفت واحدی و ۱۲ واحدی اکتفا کرده‌ایم؛ آن هم به این دلیل که بیکار نباشیم و بتوانیم امور خود را بگذرانیم.
به گزارش جهان مانا، اکثر سازندگان در چنین شرایطی به سر می‌برند، مگر اینکه عده‌ای به این نتیجه برسند که اگر تخلف انجام ندهند، ساخت و ساز در بخش مسکن برای آن‌ها صرفه اقتصادی ندارد. اما سازندگانی که اقدام به تخلف نمی‌کنند، زمین‌گیر شده‌اند.
در ادامه اهم اظهارات شهاب‌الدین شاهبازی، عضو هیات‌مدیره انجمن انبوه سازان استان اردبیل در گفتگو با دنیای اقتصاد به شرح زیر است:
- متاسفانه تورم بازار مصالح ساختمانی به صورت سرسام‌آوری در حال افزایش است و مصالح بسیار گران شده است. به تازگی نرخ یک درب ماشین‌رو فلزی با احتساب رنگ‌آمیزی آن به ۲۰ میلیون تومان رسیده است. پنجره‌های دوجداره که طی روز‌های اخیر به قیمت ۵۰ میلیون تومان خریده‌ام، امروز به ۶۵ میلیون تومان رسیده است.
- مساله اصلی و مهم در بخش ساخت‌وساز، گرانی قیمت زمین است که از هیچ‌گونه ضابطه‌ای پیروی نمی‌کند. به عبارتی وقتی در یک زمین پروژه‌ای را می‌سازیم، نگران این هستیم که پس از اتمام و فروش این واحد‌های مسکونی، آیا می‌توانیم زمین مناسب دیگری برای ساخت پروژه‌های جدید پیدا کنیم یا خیر؛ بنابراین در حال حاضر مساله تامین زمین برای ما به یک کابوس تبدیل شده است.
- از طرفی طی ماه‌های اخیر شاهد این بودیم که بحران یونولیت در بخش ساختمان کشور به وجود آمد و سوال من این است که مگر یونولیت چه کالای استراتژیکی است که بتواند برای یک کشور بحران ایجاد کند؟ یعنی واقعا آیا دولتمردان و مسوولان نمی‌توانند به نحوی برنامه‌ریزی کنند که مواد اولیه موردنیاز برای تولید یونولیت از طرف پتروشیمی‌ها به موقع تامین شود یا درواقع با این اقدام به دنبال ایجاد رانت برای عده‌ای خاص هستند تا به دنبال آن گرانی این مصالح را رقم بزنند؟
- مسکن ملی نیز مشکل دیگری است که به مشکلات سازندگان و تولیدکنندگان اضافه شده است. مساله ساخت‌وساز و تولید مسکن نباید وارد سیاسی‌بازی شود، در این صورت اهداف اصلی تولید مسکن مغفول خواهد ماند. بعضی از سازندگانی که در ساخت مسکن اجتماعی مشارکت دارند، از نرخ تعدیل منفی گله‌مند هستند. اما سوال این است که با وجود تورم و گرانی روزافزون، آیا تعدیل منفی منطقی است؟
- قیمت تمام شده ساخت‌وساز بسیار گران است و حداقل هزینه ساخت یک مترمربع مسکن به ۸ میلیون تومان می‌رسد که صرف‌نظر از هزینه زمین، فقط حدود یک میلیارد تومان برای ساخت یک واحد ۱۰۰ متری نیاز است. حتی اگر دولت ۴۵۰ میلیون تومان از آن را در قالب وام به متقاضی ارائه کند، متقاضی درنهایت باید ۵۵۰ میلیون تومان آورده مالی داشته باشد. اما چند درصد از اقشار کم‌درآمد توان تامین این آورده و نیز توان پرداخت اقساط تسهیلات ۴۵۰ میلیون تومانی را خواهند داشت تا بتوانند صاحب خانه شوند؟
