در صورت نامزدی سید حسن، انتخابات ریاست جمهوری کدام سال تکرار میشد؟ 88 یا 92؟
مریم جمشیدی: همان طور که انتظار میرفت، اعلام انصراف سید حسن خمینی از نامزدی برای انتخابات ریاست جمهوری 1400 هرچقدر برای طیف اصلاح طلبان خبر بد و ناامیدکننده بود ، طیف اصولگرا از این تصمیم خوشحال شده و به همین دلیل امروز در رسانه های امروز به تحسین نوه امام خمینی (ره) پرداختند.
از جمله روزنامه کیهان که نوشت: «توجه سیدحسن خمینی به توصیه رهبرانقلاب برای کاندیدا نشدن،نقطه درخشان زندگی اوست.»
روزنامه سیاست روز نیز تصمیم او را « بر مدار ولایت" دانست و با اذعان به "اقبال مناسب" و "محبوبیت" نوه بنیانگذار انقلاب اسلامی، در بین برخی خواص و بدنه مردم ، افزود که او «به صرف توصیه پدرانه مقام معظم رهبری، رخت خویش از ورطه انتخابات بیرون کشید » و «ولایتمداری و التزام عملی غیر از لاف و ادعاست.»
روزنامه وطن امروز هم با اشاره به رد صلاحیت سید حسن خمینی درانتخابات خبرگان سال 96 نوشت :«این بار سیدحسن خمینی مسیری عقلانی در پیش گرفت.»
اما علت نگرانی اصولگرایان از آمدن سید حسن خمینی چه بود که اینچنین از تصمیم تازه او استقبال کردند؟ همین سوال هم به نوعی دیگر درباره اصلاح طلبان مطرح است که علت اصرار آنان برای نامزدشدن سید حسن در انتخابات 1400چه بود؟
مرور انتخابات ریاست جمهوری کشور به خصوص انتخاباتی که در سال 88 و سال 92 برگزار شد، شاید بتواند جواب این سوال را بدهد.
اگر سید حسن می آمد…
ظرفیت در نظرگرفته شده برای سید حسن در دو قالب قابل ترسیم است که یکی برگرفته از رقابتهای سال 88 میان احمدی نژاد و میرحسین موسوی است و دیگری، الگویی است که به ما میگوید سید حسن در صورت نامزدی، میتوانست نتیجه انتخابات 1400 را همانند سال 92 تحت تاثیر قرار بدهد. اما سوال جدید این است؛ اگر سید حسن خمینی در مشورت با رهبر انقلاب، از ورود به انتخابات ریاست جمهوری نهی نمی شد، وقوع کدام حالت محتمل تر بود؟
در فرضیه اول یعنی نقش آفرینی سید حسن در انتخابات 1400، به دلایل زیادی امکان تکرار سال 88 وجود نداشت. زیرا اولا بدنه اجتماعی کشور نسبت به هیچ کاندیدایی از بین شخصیتهای سیاسی مختلف، دارای تعصب نیست . همچنین با توجه به مشکلات متعدد جامعه که در سالهای اخیر تشدید شده و مسائل اقتصادی مهمترین آنها است، مردم انگیزه ای برای دوباره هزینه دادن ندارند. از آن مهمتر، سید حسن نیز ظرفیت دو قطبی کردن انتخابات را ندارد. بنابراین، تصور اینکه یک دوقطبی تند سید حسن - رئیسی شکل بگیرد، بسیار نامحتمل و دور از ذهن بود.
اما حالت دیگر یعنی تکرار الگوی مدل سال 92 ، موقعیتی است که اتفاقا با کاندیداشدن نوه امام خمینی ، بسیار امکان پذیر و در دسترس بود.
سید حسن خمینی در سال 96 به عنوان نامزد ورود شورای خبرگان رهبری رد صلاحیت شد، لذا احتمال ردصلاحیت مجدد او در صورت ورود به عرصه انتخابات ریاست جمهوری بسیار زیاد بود. از آن لحاظ، سید حسن میتوانست کاندیدایی مطلوب برای اصلاح طلبان باشد تا آنان با الگوبرداری از تصمیمی که آیت الله هاشمی رفسنجانی در سال 92 در حمایت از حسن روحانی گرفت، آن فرایند را مجددا تکرار کنند.
در آن صورت اگر صلاحیت سید حسن برای انتخابات ریاست جمهوری تایید یا احراز نشد، او نیز میتوانست مانند هاشمی رفسنجانی پشت سر یک کاندیدا رفته؛ از او حمایت کرده و مردم را دعوت به دادن رای به گزینه مد نظر خود کند. در این صورت، شانس حفظ پاستور افزایش می یافت. این همان اتفاقی بود که اصولگرایان به شدت نگرانش بودند و به همین خاطر بعد از آنکه سید یاسر خمینی از دیدار و مشورت برادرش با رهبر معظم انقلاب خبر داد و گفت که ایشان سید حسن را از ورود به انتخابات پیش رو نهی کرده اند و به همین خاطر نامزدشدن برادرش کاملا منتفی است، موجی از شادی و خوشحالی در اردوگاه اصولگرایان به راه افتاد.
اینک در حالی که یکی از دغدغه های مهم اصولگرایان رفع شده، باید دید اصلاح طلبان برای خروج از وضعیت پیش آمده، چه کار خواهند کرد و چه ایده ای را عملیاتی میکنند. آیا شادی اصولگرایان پایدار خواهد ماند ؟
منبع: قرن نو
