سهم‌طلبی جلیلی از کابینه رئیسی؟
ظاهرا سعید جلیلی «نامزد پوششی» و «یار ضربه‌گیر» ابراهیم رئیسی در انتخابات است. واقعیت اما شاید قدری متفاوت از این باشد. اینکه در دو قطبی‌های انتخاباتی بر سر مسائلی چون برجام یا عملکرد دولت فعلی، شخصی چون سعید جلیلی در کنار ابراهیم رئیسی بایستد اصلا دور از ذهن نیست. مسئله این است که همکاری میان آن‌ها در بین خودشان هم همین‌طور خواهد بود؟
به گزارش جهان مانا به نقل از قرن نو؛ در اردوگاه اصولگرایان حرف غالب یکی است و آن هم تاکید وحدت بر سر نامزدی رئیسی است. وحدتی که البته با سخنان اخیر فریدون عباسی، نماینده مجلسی و معاون احمدی‌نژاد در دولت دهم همخوانی ندارد. او در گفت و گو با برنا درباره نامزدی ابراهیم رئیسی گفته که رئیس قوه قضائیه باید در جای خودش می‌ماند و کارش را می‌کرد. در ادامه هم افزوده که اگر تأیید صلاحیت شود به نفع رئیسی کنار نمی‌رود. درست است که عباسی را نمی‌توان چهره‌ای آنقدر متنفذ در میان اصولگرایان دانست که موضعش قابل تفسیر در تمام پهنه این جریان باشد اما ماجرا فقط موضع او نیست.
برخی شنیده‌ها حکایت از آن دارد سعید جلیلی، به عنوان لیدر جریان پایداری، در هفته‌های اخیر به دنبال رسیدن به توافقی با ابراهیم رئیسی بوده است؛ البته بنا بر آنچه گفته شده، در نهایت این توافق حاصل نشده و گویا در این روند، بخشی از جبهه پایداری هم هم‌رای و همراه جلیلی بوده‌اند.
«قرن نو» به صورت مستقل نمی‌تواند میزان صحت این شنیده‌ها را تأیید کند اما بر اساس این اخبار، سعید جلیلی یکی از گزینه‌های ابراهیم رئیسی برای کرسی معاون اولی دولت بوده است. در جریان رایزنی‌های اخیر برای دریافت سهمیه در کابینه احتمالی رئیسی، جلیلی و تیمش، طالب سهم بیشتری بوده‌اند؛ وزارت خارجه، دبیری شورای عالی امنیت ملی، وزارت اقتصاد و وزارت بهداشت هم در لیست ارائه‌شده از سوی اردوگاه جلیلی بوده است. اما به خاطر بلندبودن این لیست، در نهایت توافقی بین دو طرف حاصل نشده است. سال 96 هم در جریان انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم، سعید جلیلی محتمل‌ترین گزینه معاون اولی ابراهیم رئیسی ذکر شده بود.
جلیلی در حالی در ساعات پایانی مهلت نام‌نویسی نامزدهای ریاست جمهوری سیزدهم در وزارت کشور حاضر شد که تنها دو روز قبل از این اقدام، یعنی در 23 خردادماه خبری دیگر درباره او منتشر شد. در آن روز رسانه‌های نزدیک به اصولگرایان و از جمله خبرگزاری تسنیم نوشتند «جلیلی گفته است با توجه به کاندیداتوری آقای رئیسی، دلیلی برای کاندیداتوری نمی‌بیند و بر همین اساس، در انتخابات ریاست جمهوری ثبتنام نخواهد کرد.» نکته مهم در این گزارش آنجا بود که تسنیم توضیح داد سعید جلیلی این موضوع را در جمع اعضای ستاد انتخاباتی خود عنوان کرده و گفته است: «تنها در صورتی که آقای رئیسی در انتخابات ثبتنام نکند، کاندیدا خواهد شد.» عدم تکذیب خبری با این درجه از اهمیت معنایی جز تأیید آن نداشت. اما چه شد که دو روز بعد اتفاقی کاملا عکس این رخ داد؟
پشت پرده ورود جلیلی به انتخابات 1400 چیست؟
سازوکارهای مختلف اصولگرایی مانند «شورای وحدت» و «شورای ائتلاف» می‌گویند در نهایت روی ابراهیم رئیسی اجماع خواهند کرد. از آن طرف رئیسی هم هر نوع وابستگی جناحی را رد کرده و گفته «مستقل» وارد عرصه رقابت شده است. در چنین فضایی اصلا بعید نیست یک وجه ورود افرادی چون جلیلی یا قاضی‌زاده‌هاشمی به میدان رقابت انتخاباتی، پیدا کردن وزن بیشتر برای گرفتن سهم بزرگ‌تر از کابینه احتمالی رئیسی باشد. چیزی که همیاری رساندن به رئیسی در رقابت و مناظره نه‌تنها آن را کم‌رنگ نمی‌کند بلکه باعث تقویت امکان چانه‌زنی‌های بعدی هم می‌شود.
در همین راستا، حدود یک ماه قبل سید حسین نقوی حسینی، نماینده سابق مجلس و از چهره‌های نزدیک به سعید جلیلی که در انتخابات 92 رئیس ستاد انتخاباتی او در استان تهران هم بود به خبرگزاری «دانشجو» گفته بود: «اگر حجت الاسلام و المسلمین رئیسی به انتخابات ریاست جمهوری بیاید، مورد اجماع اصولگرایان است و با توجه به اینکه سعید جلیلی هم برنامه دارد و هم دولتش را آماده کرده و هم جزو با برنامه‌ترین گزینه هاست در صورت حضور سیدابراهیم رئیسی از او حمایت می‌کند.
اگر حجت‌الاسلام و المسلمین رئیسی به انتخابات بیاید، جبهه پایداری نیز از او حمایت می‌کند و اجماع خوبی در اصولگرایان به وجود خواهد آمد.» اشاره به آماده بودن تیم دولت جلیلی و نام‌نویسی او دو روز بعد از آن‌که به اعضای ستادش اعلام کرد وارد انتخابات نمی‌شود می‌تواند نشانه‌ای باشد بر اینکه در مسئله نامزدی او فقط کمک به رئیسی مطرح نیست و شنیده‌ها درباره سهمی که او از ابراهیم رئیسی برای دولت بعدی طلب کرده چندان هم بدون مبنا نیست.
