غروب یک میانجی انسانی و مدنی

دعایی، یعنی هستی ومنش اسلامی و مشی مدنی؛ دعایی یک گواه بود بر توان الگو سازی انقلاب در جلوه دموکراتیک وعمیقا مردمی .

چقدر به آدمهایی که در میانه اعتدال ایستاده، نقطه اتصال و ساطع مهربانی می‌شوند؛ نیازمندیم.

آدمهایی که به تنهایی همچون یک نهاد هستند. نهادهایی که در فضای مهرآگین آن همگان با متنوع ترین گرایش‌ها، احساس آرامش می‌کنند وآن را تکیه‌گاه خود می دانند.

روزنامه اطلاعات در دوران مدیریت دعایی، تبدیل به یک سنگر بزرگ مدنی شد.دعایی روزنامه اطلاعات را تبدیل به یک آرمانشهر کرد که بسی فراتر از یک روزنامه صرف بود. یک نقطه تلاقی؛ یک حریم حوزه عمومی که چهره‌های ناهمگون سیاسی، فرهنگی و اجتماعی را می‌توانست به طور یکجا گردهم آورد، زیر یک سقف گفتگویی.

فراموش نمی‌کنم آخرین دیدارمان را که همین چهارشنبه دو هفته پیش، توفیق آن دست داد. با جمعی از دوستان رسانه‌ای و دکتر ظریف در دفتر آقای دعایی گرد آمده بودیم: از خاطرات آن روزگار سپری شده می گفت، گلایه‌ای شیرین داشت به سبک خودش که چرا برای روزنامه ما یادداشت نمی‌دهید، بعد هم رو به من یادآوری کرد که نخستین مصاحبه و نوشته‌ام با نام خودم در روزنامه اطلاعات منتشر شده بود. به قول دعایی، آنجا از خود، رونمایی کردم.

بی‌تردید سید محمود دعایی از بازماندگان انقلابیون اصیل است که زیستی خیرخواهانه برای همه داشت.این روزها به دلایل مختلف که شرح آن مجال دیگری می‌طلبد بیان و تعریف آنچه که روح انقلاب‌ و انقلابی‌گری، واقعا چه بود برای نسل جدید دشوار است.

دعایی، یعنی هستی ومنش اسلامی و مشی مدنی؛ دعایی یک گواه بود بر توان الگو سازی انقلاب در جلوه دموکراتیک وعمیقا مردمی .
چهره، منش و رفتارش با رعایت حریم‌داری و احترام به خدمات گذشتگان، نمونه مجسمی بود از حجت بودگی گوهرین در زمانه حاضر.

از این منظر دعایی آن مفهوم وآن معنویتی است که کار دشوارِ تبیین انقلاب را بر ما آسان می کند.مردی از تبار طالقانی‌ها، بهشتی‌ها ومطهری‌ها و…
در واقع، چهره واقعی انقلاب، منش همین‌ افراد بود. انقلاب قطاری نیست که در هر ایستگاه آن کسی را پیاده کنند، برعکس، روح انقلاب، تجلی‌گر معنای "همه باهم" بوده است، دعایی در این مفهوم انقلاب که برخی قصد خدشه‌دار کردن آن را دارند تا آخرین روزهای حیات، به مشی انقلابی وفادار ماند یعنی قلبی مهربان و روحی بزرگ داشت برای باهم بودگی همه. "همه باهم" . روزنامه اطلاعات را تبدیل به یک "باهمستان "کرده بود، باید گفت دعایی:

یاری وفادار برای انقلاب و همراهی دلسوز برای جامعه بود که تا لحظه ملاقات با پروردگارش از کمال تواضع، صداقت، عقلانیت و اعتدال عدول نکرد.
فقدان ایشان را به همه هموطنان‌مان، اهالی رسانه و خانواده‌اش تسلیت می‌گویم. آرامش ابدی را برای روح بلند ایشان از خداوند متعال خواهانم.

*سخنگوی دولت دوازدهم