مقصد پزشکان مهاجر ایرانی کجاست؟

 برخی معتقدند پزشکان به علت مشکلات مالی و قانونی تن به مهاجرت می دهند برخی نیز معتقدند پزشکان اتفاقا به دلیل توان مالی تن به مهاجرت می دهند. در هر حال ابعاد گوناگونی از مهاجرت پزشکان وجود دارد.

محسن مصلحی، رئیس هیات مدیره کانون انجمن های صنفی گروه پزشکی، در آغاز درباره افزایش موج مهاجرت پزشکان به «انتخاب» گفت: از مهاجرت پزشکان آمار نیمه مشخص وجود دارد. روابط عمومی بین الملل سازمان نظام پزشکی متمرکز بر این موضوع کار می کند. یک سری اقدام به مهاجرت می کنند اما موفقیتشان برای مهاجرت مشخص نیست اما بطور کلی مهاجرت افزایش پیدا کرده اند. در چند ماه اخیر نسبت به دو سال گذشته افزایش خیلی شدیدی در مهاجرت پزشکان نداشته ایم و شیب ملایم خاص خود را داشته است. یکی از مهم ترین عللی که پزشکان و کادر پزشکی مهاجرت می کنند احساس عدم امنیت شغلی است. برخلاف ادعاهایی که مطرح می شود شغل پزشکی پس از سال ها تحصیل و تلاش در حوزه های مختلف حاصل می شود. ما در حوزه سلامت یک سری محدودیت هایی داریم که آرامش خاطر برای پرداختن به شغل پزشکی فراهم نمی شود. از جمله تعرفه های پزشکی که هنوز افزایش نیافته است و تعرفه ها با قیمت تمام شده خدمات خیلی تفاوت دارد، بیمه ها نیز نمی توانند این تفاوت را پوشش دهند و کارآمدی مناسبی ندارند. هجمه های رسانه ای بر پزشکان و برخورد هایی که با آن ها می شود نیز موثر است. شما هیچ رشته ای را نداریم که فارغ التحصیلان آن در مناطق محروم تعهدات خود را بگذرانند. مجموع این عوامل در بیمه و مالیات و تعرفه ها و گرفتاری های مرسوم منجر به مهاجرت می شود.

وی در ادامه نسبت به مقاصد پزشکان برای مهاجرت افزود: مقصد ها برای مهاجرت پزشکان بستگی به ایده آل های شخصی نیز دارد و در برخی نقاط نیز با ناچاری صورت می گیرد. کشور هایی مانند کانادا و استرالیا و حوزه خلیج فارس مقاصد مهمی هستند. یک سری مهاجرت ها هم صرفا برای کار اند مانند عمان؛ اما برای اقامت کشور هایی مثل کانادا شرایط مناسب تری دارند و مقصد پزشکان می شوند. البته در آن جا نیز شرایط خیلی خوشایند نیست اما بر سر ناچاری این کار را می کنند و خیلی ها امیدوار اند بتوانند در شرایط مناسب در کشور خودشان مشغول کار شوند.

مصلحی در پایان درباره مقابله دولت با برخی اقدامات پزشکان از جمله دریافت وزیت نقدی و کارت به کارت و تاثیر محدودیت های قانونی بر مهاجرت ها گفت: خیر؛ بیشتر مشکل در این حوزه احساس تبعیض و نحوه برخورد نامناسب است. ما اگر بعد از این همه سال ساختار های مالی مان را در کشور نتوانیم درست تبیین کنیم و مردم را توجیه کنیم، سپس به دلیل ضعف عملکرد خودمان مباحث این چنینی را مطرح کنیم بیشتر از جنبه آبرو موجب ایراد می شود در حالیکه بدون هیاهو میتوان یک سری مشکلات را حل کرد. جامعه پزشکی به نسبت صنوف دیگر مالیات بیشتری پرداخت می کنند اما کسی به آن توجه می کند؟ اگر کسی توجیه شده باشد و احساس عدالت کند مشکلی با قوانین ندارد. هر قشری ممکن است سوءاستفاده گر هم داشته باشد اما کل جامعه را زیر سوال نبرد. رسانه ای شدن این مباحث اعتماد مردم به جامعه پزشکی را کم می کند.