وقتی اخراج شوی درست مثل این است که مُردی/ برخی اساتید هیچ حرفی نمی‌زدند از ترس اینکه مبادا اخراج شوند

عباس کاظمی، جامعه شناس در این نشست که در باشگاه اندیشه برگزار شد، گفت:

وقتی مرا از دانشگاه تهران به بیرون پرت کردند، متوجه شدم که اخراج اساتید بیشتر از اینکه پدیده‌ای متمرکز و از بالا باشد ناشی از فضای قبیله‌گی در گروه‌های آموزشی است.

وی افزود: وقتی اخراج شدم نه تنها دانشگاه با من قطع ارتباط کرد بلکه تمامی همکاران هم با من قطع ارتباط کردند.

کاظمی در ادامه تصریح کرد: من همکارهایی داشتم که دو سال حکم‌شان تمدید نشده بود و حقوق دو سال قبل را می‌گرفتند اما هیچ حرفی نمی‌زدند از ترس اینکه مبادا اخراج شوند. برای خود من فاصله‌ی تعلیق تا اخراج هفت، هشت ماه طول کشید. درست مثل مردن است.

این استاد دانشگاه گفت: وقتی اخراج شوی درست مثل این است که مردی و کار تمام شده و خلاص شدی.اما آن دوره‌ای که انتظار مرگ را می‌کشی خیلی دردناک‌تر از خود مرگ است.