بی تدبیری باعث فرار پرندگان مهاجر شده است!
وقتی شرایط محیطی برای زیست مهیا نباشد، ساکنینش کوچ می‌کنند؛ چه انسان باشد چه پرنده! در حال حاضر مناطقی در کشورمان هستند که به دلایل متعددی، زیستن در آن غیرممکن و خالی از سکنه شده‌اند. دلیل عمده هم کم‌آبی و بی‌آبی‌های ناشی از سیاست‌های نادرست است.
به گزارش جهان مانا به نقل از آرمان ملی، متاسفانه در طول این سالها بی تدبیری برخی مسئولان امر، نه تنها به ذخیره و جمع آوری آب کمکی نکرده بلکه روز به روز به فقر منابع طبیعی افزوده است. البته درباره عملکرد مسئولان اگر هم انتقادی وجود داشته باشد و مطرح شود، ممکن است کسی آن را گردن نگرفته یا انکار کند اما زمانی که طبیعت به کمک می‌آید و این بی‌تدبیری‌ها را اثبات می‌کند؛ دیگر حرفی برای گفتن نمی‌ماند! منظور، پرندگانی است که هر ساله در این موقع از سال به ایران می‌آمدند اما طبق گزارش اعلام شده، حالا 70 درصد همان پرندگان مهاجر، از آمدن به مازندران منصرف شده‌اند. علت؛ پسروی آب دریای خزر که یکی از مسائل مهم محیط زیستی در ایران امسال است و از طرفی کاهش سطح آب تالاب میانکاله.
در خصوص پایین آمدن سطح آب در دریای خزر می‌توان به بسته شدن دهانه رود ولگا از طرف روسیه اشاره کرد که مسئولان ابتدا تایید و سپس تکذیب کردند؛ فرافکنی و برخوردهایی که نشان داد سیاست و روابط دیپلماتیک بر حفظ محیط زیست و سلامتی انسان و جانداران ارجح است!
با هم نگاهی به پروسه قهر پرندگان می‌اندازیم با این اشاره که 30 درصدی از آنها آمده‌اند و این می‌تواند نماد افرادی باشد که هیچ چاره‌ای ندارند و حتی در زمین‌های بی‌آب و علف هم زندگی می‌کنند تا وقتی که دیگر توانی برایشان نمانده و جانشان را از دست بدهند.
شعار امسال آب و اهمیت آن برای پرندگان مهاجر!
۲۲ مهرماه که برابر با ۱۴ اکتبر که روز جهانی پرندگان مهاجر است شعار امسال آب و اهمیت آن برای پرندگان مهاجر انتخاب شده است.
رئیس اداره حیات وحش اداره کل محیط زیست مازندران گفته: در سال ۱۳۸۵ حدود یک میلیون بال پرندگان مهاجر زمستان گذران به مازندران مهاجرت کردند که این آمار به ۳۰۰ هزار بال در حال حاضر کاهش یافت. کوروس ربیعی با بیان این که، پسروی آب خزر و کاهش آب تالاب میانکاله و خلیج گرگان از مهم‌ترین عوامل کاهش حضور پرندگان مهاجر در مازندران است، در گفت‌وگویی که با ایرنا داشته، توضیح داده که حدود ۱۰۰گونه پرنده مهاجر که برای زمستان گذرانی به مازندران سفر می‌کردند همچنان ادامه دارد ولی تعداد آنها کاهش چشمگیری داشته است.
اما چرا پرندگان مهاجر از آمدن به جایگاه همیشگی‌شان منصرف شده‌اند؟
عزیر عباسی، عضو کارگروه احیای میانکاله گفته در آخرین بررسی‌های انجام شده در خصوص میانکاله که در هفته گذشته انجام شد وسعت میانکاله در قسمت مازندران از ۵۵ هزار هکتار در سال ۱۳۷۳ به ۲۲ هزار هکتار در زمان فعلی کاهش یافته است که به عبارتی کمتر از نصف شده است.
به گفته عباسی، بدون تردید پسروی آب خزر تاثیرات زیادی بر روی کاهش پرندگان زمستان گذران به این تالاب خواهد داشت.
این فوق دکترای مهندسی عمران- محیط زیست از آمریکا که عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل هم هست توضیح داده که کاهش آب میانکاله و تالاب‌های دیگر حاشیه خزر شوری آب را به همراه خواهد داشت و با توجه به اینکه رودخانه‌های بالادست برای مصارف کشاورزی و آب شرب استفاده می‌شود، شوری این تالاب‌ها بیشتر خواهد شد که بر روی کاهش مهاجرت پرندگان مهاجر نیز تاثیر‌گذار است. این استاد صاحب‌نظر در حوزه محیط زیست کشور اظهار داشت: پسروی آب خزر زمینه‌ساز تغییراتی در منطقه خواهد شد و زمین‌ها دیگر حالت مرطوبی نداشته و گیاهان جدیدی هم رویش نخواهد کرد.
میانکاله نصف شده/ خطر جدی برای خزر
باید گفت به باور کارشناسان پسروی آب خزر که زمینه‌ساز کاهش سطح آب تالاب‌های بزرگ همانند میانکاله در استان شده باعث شده در ۱۶ سال اخیر مهاجرت پرندگان به مازندران حدود ۷۰درصد کاهش یابد. بر اساس بررسی‌هایی که چهره‌های علمی انجام داده‌اند وسعت میانکاله در حوزه مازندران در سال ۱۳۷۳ به میزان ۵۵ هزار هکتار بود و براساس آخرین برآوردهایی که در کارگروه احیای میانکاله انجام شد این وسعت به ۲۲ هزار هکتار یعنی کمتر از نصف کاهش یافته که این امر تاثیرات فراوانی در کاهش حضور پرندگان مهاجر در مازندران داشته است.
