صدور شناسنامه نوزادان به شرط کاشت درخت صحت دارد؟

کاشت نهال به ازای تولد نوزادان، قرار است برای ترویج فرهنگ درختکاری به زودی در سراسر کشور اجرا شود. طرح اجرایی این برنامه که ظرف یکی دو ماه آینده نهایی می‌شود، به پدران و مادرانی که فرزندانشان به دنیا می‌آیند این اختیار را می ‌دهد که به ازای به دنیا آمدن نوزادان، نهال یا نهال‌هایی را به نام فرزندان و یا عزیزان خود بکارند و از آن نگهداری کنند.

به گزارش جهان مانا ، گونه هایی که برای این طرح در نظرگرفته شده با توجه به مناطق مختلف کشور متفاوت است؛ اما درختانی دربرنامه سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشورپیش بینی شده است که عمر بالایی دارند و دست کم برای دو سه نسل به یادگار می‌مانند.

نقی شعبانیان، معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور در این باره می‌گوید:« کاشت درخت به ازای تولد نوزادان طرحی است که در سراسر کشور اجرا می‌شود. جلسه ای با ادارات کل سراسر کشور برگزار کردیم و قرار است ظرف یکی دو ماه آینده طرح مدون و جامعی را در این زمینه ارائه کنیم تا برای سراسر کشور ملاک عمل باشد. این طرح کاملا اجباری است و منوط کردن کاشت نهال به صدور شناسنامه نوزادان صحت ندارد. در گام نخست، دنبال تعیین محل‌های مناسبی هستیم که قابلیت اجرای طرح و تبدیل به بوستان مورد نظر را داشته باشند. محل مورد نظر باید ویژگی‌های مناسب را به لحاظ دسترسی، مساحت مناسب، آبیاری و نگهداری نهال‌ها داشته باشد. بعد از معرفی محل های معرفی شده از سوی ادارت کل منابع طبیعی استان‌ها برای تائید محل تعیین شده به منطقه می‌رویم و شرایط را بررسی می‌کنیم که زمین و مکان مورد نظر شرایط لازم را داشته باشد.»

وی با بیان اینکه افرادی که تمایل دارند درا ین طرح شرکت کنند، به صورت اختیاری می توانند ۲، ۳ و ۵ نهال به نام فرزند، پدرو مادر خود بکارند؛ افزود: « این طرح هنوز در هیچ استانی اجرا نشده و در مرحله تدوین طرح است. دربحث نگهداری از درختان، برنامه به این شکل است که مردم در قالب توضیحاتی که کارشناسان ما به آنها می‌دهند، نهال‌ها را نگهداری و آبیاری می‌کنند؛ اما اگر شخص یا اشخاصی درختان کاشته شده را رها کنند، متولیانی برای نگهداری درختان در بوستان‌هایی که درختان کاشته شده، به کار گرفته می شوند. درختان غیر مثمر متناسب با شرایط استان و با درنظر گرفتن شرط پذیرش فرهنگی انتخاب می شوند. در جنگل کاری‌های مردمی پذیرش فرهنگی به این معنی است که مردم در شهر و استانی که زندگی می کنند ناخودآگاه به یک سری گونه های بومی منطقه خود علاقه مند هستند.تابلویی در کنار نهال کاشته شده به صورت اختیاری نصب می شود که روی این تابلو، تاریخ کاشت درخت، گونه کاشته شده، نام شخصی که درخت را کاشته و درخت به نام چه شخصی کاشته شده درج می‌شود.»

 

منبع: همشهری
دیدگاه