خانم سخنگو! صبوری دل خوش میخواهد

خانم سخنگو مستحضرید که بیش از صد روز از انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته است. نمی‌خواهم بی‌انصافی کنم. حواسم هست که از همان روز اول سنگ‌های بزرگی جلوی پای دولت افتاد. می‌دانم اینقدر سمن دارید که یاسمن را فراموش کرده‌اید. اما حواستان باشد مردم هم بهر امیدی پشت شما و دولت متبوع‌تان ایستادند و رای دادند. 

رئیس‌جمهور در مناظرات انتخاباتی با وجود آنکه تمام تلاشش را کرد برنامه‌هایش را ذیل اجرای برنامه هفتم خلاصه کند اما در کنارش وعده‌هایی هم داد. حالا اما وعده از حد به شد و ما نه دو دیدیم و نه یک. قرار بود با وفاق و همدلی کارها راست و ریس شود. این روزها اما هر صبح که چشم از خواب غفلت باز می‌کنیم همچنان نظاره‌گر رنگ قرمز بورس، رشد قیمت دلار، پرواز سکه، رکود بازار مسکن، ضرردهی شرکت‌های خودروسازی، فیلترینگ، اف‌ای‌تی‌اف و… هستیم. صبر کنید قرار بود بی‌انصافی نکنم، متوجه مسائل پیچیده این روزهای دنیا و اتفاقات تلخ خاورمیانه هستم. 

یعنی می‌دانم که اگر توانمندترین رجل سیاسی هم رئیس‌جمهور این روزهای ایران بود شرایط بورس و دلار و… مثل امروز بود. اما خانم سخنگو یادتان می‌آید قبل از انتخابات چه سخنرانی‌های پرشوری می‌کردید؟ خاطرتان هست که قرار بود «اجازه ندهید اندکی تمامیت‌خواه…»؛ شما مردم را به صبر دعوت می‌کنید اما باور بفرمایید که صبوری هم دل خوش و کورسوی امید می‌خواهد. 

امید و دل خوش هم دلیل می‌خواهد. نمی‌شود رئیس دولت بگوید فیلترینگ بد است. سخنگوی دولت سخنرانی‌اش را از پلتفرم فیلترشده به سمع و نظر مردم برساند و بالای نود درصد از مقامات و ارکان نظام در اپلیکیشن‌های فیلترشده حساب کاربری داشته باشند و نوبت مردم که می‌شود بفرمایید صبور باشید. خانم سخنگو صبر خوب است بر منکرش لعنت اما…

بمو واجی صبوری کن صبوری/ صبوری طرفه خاکی بر سرم کرد