وانت ۳ هزار تُنی ناسا رکورد گینس را شکست! + عکس
حامل موشک‌های ناسا که متعلق به دوران آپولو بوده و برای ماموریت آرتمیس ارتقا یافته است، رکورد جهانی گینس را به نام خود ثبت کرد.
داشتن یک عنوان در رکوردهای جهانی گینس، برای یک قطعه از تجهیزات می‌تواند خارق‌العاده باشد.
یکی از حامل‌های موشک‌های دوران آپولوی ناسا رکورد سنگین‌ترین وسیله نقلیه خودران در جهان را از آن خود کرده است.
رکوردهای جهانی گینس در روز چهارشنبه(۲۹ مارس) گواهینامه‌ای را به آژانس فضایی ناسا ارائه کرد که تأیید می‌کند حامل موشک‌های «Crawler-Transporter ۲» با وزن ۳۱۰۶ تن یا تقریبا وزنی مشابه ۱۰۰۰ وانت رکوردشکنی کرده است.
به گفته‌ی گینس این یک رکورد است که البته در دهه‌ی گذشته ثبت شده است.
در وب سایت گینس آمده است: وزن این وسیله‌ی نقلیه طی یک ارتقاء در روز ۲۳ مارس سال ۲۰۱۶، افزایش یافت. این ارتقاءها، که شامل جایگزینی دو موتور لوکوموتیو عظیم می‌شود، وزن کلی خودرو را به وزن کنونی رساند.
در واقع، هر دو حامل موشک‌های ناسا که توسط شرکت «Marion Power Shovel» در سال ۱۹۶۶ ساخته شدند، به طور مشترک این رکورد را در اختیار داشتند. این حامل‌ها در اصل برای حمل موشک‌های «Apollo Saturn V» و سکوهای متحرک آن‌ها از ساختمان مونتاژ وسایل نقلیه(VAB) به سکوی پرتاب ۳۹A یا ۳۹B در مرکز فضایی کندی در فلوریدا طراحی شده بودند. این دو وسیله‌ی نقلیه‌ی غول پیکر ابتدا حدود ۲۷۰۰ تن وزن داشتند.
وسایل نقلیه زمینی که بعدا ساخته شدند، بزرگتر و سنگین‌تر بودند، اما برای عملکرد به منابع نیروی خارجی نیاز داشتند. دوقلوهای ناسا که گاهی به نام هانس و فرانتس نامیده می‌شوند، تمام قدرت خود را خود تولید می‌کردند.
در سال ۱۹۷۳، این دو حامل موشک برای پشتیبانی از شاتل فضایی کوچک‌تر و سبک‌تر تغییر کاربری دادند. در پایان آن برنامه ۳۰ ساله، حامل موشکی «Crawler-Transporter ۲» برای حمل موشک سامانه پرتاب فضایی(SLS) و پلتفرم پرتابگر متحرک آن که اکنون بخشی از برنامه سفر به ماه آرتمیس ناسا هستند، انتخاب شد.
جان گیلز(John Giles) مدیر عملیات این حامل‌ها می‌گوید: حامل‌های ناسا وقتی در دهه ۱۹۶۰ طراحی و ساخته شدند، ماشین‌های خارق‌العاده‌ای بودند. داشتن عنوان رکوردهای جهانی گینس برای یک قطعه تجهیزات فوق العاده است.
«Crawler-Transporter ۲» که اکنون رکورد زده است، به تازگی برای تحویل موشک ماموریت آرتمیس ۱ ناسا به سکو برای پرواز در ماه نوامبر سال ۲۰۲۲ استفاده شد. این حامل در مرحله بعدی برای پشتیبانی از ماموریت آرتمیس ۲ که اولین ماموریت سرنشین‌دار ناسا به ماه پس از بیش از ۵۰ سال است، استفاده خواهد شد.
اگرچه سایر وسایل نقلیه با موتور خارجی رکورد بزرگی را در اختیار دارند، اما این حامل‌ها هنوز هم به طرز چشم‌گیری بزرگ هستند. به دلیل محموله‌های بسیار سنگینی که حامل جابه‌جا می‌کند، طی یک مسافت ۶.۸ کیلومتری با آن بین هشت تا ۱۲ ساعت طول می‌کشد و سرعت آن حدود ۱.۶ کیلومتر در ساعت است.
