تولد نوزادهایی با «دُم» ! / نقص مادرزادی یا عضو به جامانده از تاریخ؟
برخی از نوزادان با چیزی شبیه به «دم» به دنیا می‌آیند. امری که به لحاظ علمی مشاهده شده است، اما نه شاید به دلیلی که شما فکر کنید.
ممکن است تخیلی به نظر برسد، اما در مواردی بسیار نادر انسان‌ها می‌توانند با زائده‌هایی نرم و بدون‌استخوان، گاه تا طول ۱۸ سانتی‌متر، در بخش تحتانی بدن به دنیا بیایند.
تا به امروز و مطابق آمار رسمی تولد حدود ۴۰ نوزاد با «دم واقعی» شامل برآمدگی‌های نرم، بدون استخوان و انگشت‌مانند به ثبت رسیده است.
دلیل وجودی این زائده‌ها برای سال‌ها محل بحثی برای دانشمندان بوده است. دلیل علاقه غیرمعمول جوامع علمی به این مورد پزشکی بیشتر به این دلیل است که دانشمندان در نخستین تحقیقات خود علاقه داشتند این «دم» را بقایای خوش‌خیم و تکاملی اجداد انسان‌ها در نظر بگیرند که برای میلیون‌ها سال وجود داشته است.
با این حال تئوری‌های مبتنی بر نظریه تکامل برای اینگونه نوزادان چند دهه است که منسوخ شده‌اند و نسل جدید محققان به دنبال دلایل دیگری برای این پدیده می‌گردند.
هرچند به طور تاریخی زائده‌هایی که برخی از نوزادان با آن‌ها به دنیا می‌آیند به عنوان «دم واقعی» یا «عضو بجامانده تکاملی» تلقی می‌شدند، با این حال باید دانست که کاربرد این عبارت این کمی اشتباه است. در واقع آن‌ها شبیه سایر دم‌های شناخته‌شده در طبیعت نیستند. این زائده‌ها معمولاً حاوی استخوان، غضروف یا طناب نخاعی نیستند و فقط به نوعی بدون عملکردی واضح در آنجا آویزان شده‌اند.
سوء تفاهم در مورد منشا دم از خود چارلز داروین، صاحب نظریه فرگشت یا تکامل، شروع می‌شود. بیش از یک قرن پیش، داروین حدس زد که دم‌های باقی‌مانده در نوزادان انسان، تصادفی تکاملی یا بقایای ابتدایی از اجداد نخستی‌هایی هستند که زمانی دم داشتند.
در دهه هشتاد میلادی دانشمندان این تئوری را پی گرفتند و با آن به گمانه‌زنی پرداختند. آن‌ها استدلال می‌کردند یک جهش ژنتیکی، که توسط انسان تکامل یافته تا دم ما را حذف کند، گاهی اوقات می‌تواند مسیر معکوس را بپیماید و به حالت اولیه و اجدادی خود بازگردد.
یکی از نخستین مقاله‌ها در این خصوص دو نوع مختلف «دم» را تعریف کرده بود که نوزادان انسان می‌توانند با آن متولد شوند. اولین مورد یک دم باقی‌مانده یا واقعی خوش‌خیم که از اجداد ما به ارث رسیده است و نوع دوم که «شبه‌دم» نامیده می‌شد و عبارت بود از رشد استخوان دنبالچه. شبه‌دم را عمدتا مرتبط با نقص‌های مادرزادی طبقه‌بندی می‌کردند.
بعد‌ها مشخص شد که هر دو «دم» و «شبه‌دم» احتمالاً نشان‌دهنده ادغام ناقص ستون فقرات یا آنچه به عنوان دیسرافیسم ستون فقرات شناخته می‌شود، هستند.
