تصویر روز ناسا: گلبرگ‌های اطراف سحابی حلقه
سحابی حلقه که به مسیه ۵۷ (M57) هم معروف است، با تلسکوپ‌های کوچک آماتوری هم به‌زیبایی در آسمان دیده می‌شود، اما ساختار آن به‌مراتب پیچیده تر از آن چیزی است که از پشت چشمی تلسکوپ به نظر می‌رسد.
به گزارش جهان مانا ، سحابی حلقه با فاصله ۲۵۰۰ سال‌نوری در صورت‌فلکی شلیاق (چنگ‌رومی) واقع شده و جزء سحابی‌های سیاره‌نما دسته‌بندی می‌شود. سحابی سیاره‌نما زمانی ایجاد می‌شود که ستاره‌ای خورشیدمانند عمرش به پایان می‌رسد؛ بدین‌ترتیب جو بیرونی خود را پرتاب می‌کند و هسته‌اش به کوتوله سفید تبدیل می‌شود.
این تصویر ترکیبی با داده‌های نور قرمز گسیل‌شده از اتم‌های هیدروژن و همچنین نورهای مرئی و فروسرخ ساخته شده و با داده‌های سه تلسکوپ فضایی هابل، دوچشمی بزرگ و سوبارو تهیه شده است. در این تصویر، حلقه مرکزی را به‌وضوح می‌بینید که حدود یک سال‌نوری وسعت دارد؛ اما در این نوردهی بسیار عمیق، جزئیات بسیار ظریف‌تر و گسترده‌تری آشکار شده است: رشته‌های حلقه‌ای گاز درخشان که بسیار دورتر از ستاره مرکزی سحابی گسترش یافته‌اند و یادگار بیرونی‌ترین لایه‌های جو ستاره در حال مرگ به شمار می‌آیند.
خورشید ما حدود ۵ میلیارد سال دیگر به سرنوشت مشابهی دچار خواهد شد؛ اما حدود ۴ میلیارد سال دیگر که خورشید متورم شده و به غول‌سرخ تبدیل می‌شود، سیارات عطارد و ناهید را می‌بلعد و زمین را به دوزخی سوزان بدل خواهد کرد.
اعتبار تصویر: هابل، تلسکوپ دوچشمی بزرگ، تلسکوپ سوبارو؛ ترکیب و حق چاپ: رابرت گندلر
