امان از آمارهای گزینشی و مصلحتی!
کرونا دوباره اوج گرفته است. آمار رسمی تلفات در ایران تاکنون بالای ۶۶هزار نفر اعلام شده است. اما شواهد و قرائن متعدد از جمله مقایسه میزان مرگ ومیر طی دو، سه سال گذشته، نبود امکانات کافی برای نمونه‌گیری به هنگام در سطح وسیع و تنها به حساب آوردن فوتی‌های مراکز درمانی موجب شده است، آمار واقعی قربانیان کرونا توسط مراجع غیررسمی تا حدود دو و نیم یا سه برابر آمار رسمی یعنی بالای ۱۶۰ هزار نفر برآورد شود. دامنه آمارهای سردستی و مصلحتی یا گزینشی محدود به کرونا نیست.
رهبری هفته گذشته از اشتباه در اعلام رتبه اقتصاد ایران درجهان (رتبه هجدهم!) به صراحت یاد کرد. آماری که منشا آن دستگاه‌های رسمی مانند وزارت اقتصاد یا سازمان برنامه و بودجه یا زیرمجموعه‌های آنها بوده‌اند. تکرار این رویه باعث تردید در درستی آمار رسمی در دیگر حوزه‌ها خواهد بود. راستگویی و صداقت، اعتمادساز است و پنهانکاری و وارونه‌نمایی با هر نیتی که باشد دیر یا زود برملا خواهد شد.
همین حالا مردم چشم دوخته‌اند به انواع وعده‌هایی که درباره واردات واکسن‌های خارجی و تولیدات واکسن داخلی از رسانه‌های رسمی منتشر می‌شود. هر کس هم از اعداد و ارقام مختلف و زمانبندی‌های جورواجور سخن می‌گوید. عیار واقعی این وعده‌ها را کدام مرجع باید روشن کند؟ پای سلامت و جان مردم در میان است. سهل‌انگاری، بزرگنمایی، ریاکاری و خیالبافی به همراه موازی‌کاری و رقابت‌های پیدا و پنهان نباید جای مدیریت منسجم همراه با صداقت، شفافیت و صراحت را بگیرد.
امیدهای واهی بر دامنه واگرایی میان مردم، دولت و حاکمیت می‌افزاید و زحمات طاقت‌فرسای کادر سلامت و دیگر دلسوزان فعال در خطوط مقدم تلاش‌ها را به حاشیه می‌برد و زمینه را برای فرصت‌طلبانی که تنها دستی از دور بر آتش دارند فراهم می‌کند. بخشی از بی‌خیالی‌ها یا کوتاهی‌ها در رعایت پروتکل‌ها می‌تواند از عوارض این‌گونه کاستی‌ها باشد.
