با این روش به لاغری خود سرعت ببخشید

افرادی که برای چند هفته از رژیم‌ های غذایی استراحت می ‌کنند، کاهش وزن خود را در طولانی مدت تسریع می‌ کنند.

در حقیقت ایجاد وقفه در رژیم کاهش وزن مفید است زیرا بدن به طور طبیعی به سطوح پایین کالری در طول رژیم عادت می کند. این موضوع به طور عادی باعث کندی متابولیسم می شود.

با این حال، استراحت و توقف رژیم غذایی، متابولیسم را دوباره به سرعت طبیعی می رساند و سرعت سوزاندن کالری را افزایش می دهد.

پروفسور نوالا بیرنه (Nuala Byrne)، نویسنده اول این مطالعه، درباره موضوع فوق توضیح داد: زمانی که انرژی و میزان غذای دریافتی خود را در طول رژیم های لاغری کاهش می ‌دهیم، متابولیسم در حالت استراحت به میزان بیشتری از حد انتظار کاهش می‌یابد.

این پدیده  با نام «ترموژنز تطبیقی»  شناخته شده و روند  کاهش وزن را سخت تر می کند. این واکنش بدن به کاهش مواد غذایی یا حالت قحطی، یک مکانیسم بقا محسوب می شود که به انسان کمک کرد تا در طول تاریخ و زمانی که تهیه غذا در هزاره‌ های گذشته دشوار بود به عنوان یک گونه زنده بماند.

این واکنش دفاعی تکاملی، امروزه و در زمانی که غذا به راحتی در دسترس است، به رشد چربی شکم ما کمک می ‌کند.

محققان در طول این مطالعه، ۵۱ مرد مختلف را که به طور مداوم رژیم می گرفتند یا دو هفته استراحت می کردند، مورد بررسی قرار دادند.به گزازش سینل،این تحقیق به گونه ای انجام شد که هر دو گروه در مجموع به یک اندازه رژیم گرفتند.

در پایان مطالعه، مردانی که به مدت دو هفته وقفه در رژیم داشتند، ۱۳ و نیم کلیوگرم کاهش وزن داشتندکه  در مقایسه با ۹ کیلوگرم در گروه دیگر، به مراتب بیشتر بود.

پروفسور برن در این رابطه گفت که وقفه‌ های کوتاه ‌تر از رژیم ‌های غذایی، چندان مؤثر نیستند: تحقیقات فزاینده ‌ای وجود دارد که نشان می ‌دهد رژیم ‌هایی که از دوره‌ های یک تا هفت روزه ناشتا بودن کامل یا نسبی متناوب با مصرف غذای آزاد استفاده می‌کنند، نسبت به رژیم ‌های مستمر معمولی برای کاهش وزن مؤثرتر نیستند.

به نظر می رسد که وقفه های رژیم غذایی که در این مطالعه استفاده کرده ایم ممکن است برای موفقیت این رویکرد حیاتی باشد. در حالی که تحقیقات بیشتری در مورد این رویکرد رژیم غذایی متناوب مورد نیاز است،

یافته‌های این مطالعه پشتیبانی اولیه از این مدل را به عنوان جایگزینی برتر برای رژیم غذایی مداوم برای کاهش وزن فراهم می‌کند.

شرح کامل این مطالعات در مجله بین المللی چاقی (International Journal of Obesity) منتشر شده است.