پس از شکستگی استخوان چه کار کنیم؟

شکستگی استخوان  زمانی رخ می دهد که نیرویی فراتر و بیشتر از تحمل استخوان بر آن وارد شود که این ساختار و قدرت استخوان را مختل می کند ، و منجر به درد، از دست دادن عملکرد و گاهی خونریزی و آسیب در اطراف می شود. اسکلت ما از استخوان تشکیل شده است. استخوان ها نوعی بافت پیوندی هستند که با سلول های کلسیم و استخوان تقویت می شوند. استخوان ها مرکز نرم تری به نام مغز دارند که سلول های خونی در آن ساخته می شود. عملکرد های اصلی اسکلت ما پشتیبانی از بدن ، امکان حرکت و محافظت از اندام های داخلی می باشد.

شکستگی استخوان انواع مختلفی دارد. بسته به قدرت و جهت نیروی وارده،  استخوان خاصی که درگیرشده است، سن و وضعیت سلامتی عمومی، برخی از آن ها شدیدتر و برخی خفیف تر خواهند بود . شکستگی های معمول استخوان شامل مچ دست، مچ پا و لگن می شود. شکستگی لگن اغلب در افراد مسن رخ می دهد. بهبود استخوان های شکسته حدود ۴-۸ هفته طول می کشد، و این بستگی به سن و سلامت فرد و نوع استراحت فرد دارد.

علائم شکستگی استخوان

شکستگی ها با سایر آسیب های اسکلت مانند دررفتگی متفاوت است . گاهی ممکن است فرد بیش از یک نوع آسیب داشته باشد که درهر صورت درمان لازمه هر دو می باشد . علائم شکستگی به استخوانی که درگیر شده و شدت آسیب بستگی دارد اما ممکن است شامل موارد زیر نیز شود :

درد

تورم

کبودی

تغییر شکل

ناتوانی در استفاده از اندام 

انواع مختلف شکستگی شامل موارد زیر می شود:

شکستگی باز (مرکب) :

استخوان شکسته از طریق پوست خارج می شود و  احتمال عفونت و خونریزی خارجی بیشتر است .

شکستگی بسته (ساده) : 

استخوان شکسته اما پوست را سوراخ نکرده است .

شکستگی گرین استیک :

ترک کوچک و باریکی در استخوان است که این ممکن است در کودکان رخ دهد زیرا استخوان های آن ها از استخوان های بزرگسالان انعطاف پذیرتر می باشد .

شکستگی پیچیده :

در این شکستگی ساختار اطراف بافت آسیب دیده یا شکسته شده اند و ممکن است به رگ ها، سرخرگ ها یا اعصاب آسیب برسد و همچنین ممکن است پوشش استخوان آسیب دیده شود .

شکستگی کنده شده :

عضلات با استخوان تاندون که  نوعی بافت همبند است ، به استخوان لنگر می اندازند . انقباضات عضلانی قدرتمند می تواند تاندون را از بین ببرد و قطعات آن را بیرون بکشد . این نوع شکستگی بیشتر در مفاصل زانو و شانه دیده می شود .

شکستگی مویی :

شایع ترین شکل شکستگی است و قسمت های شکسته شده جابه جا نشده اند و نیرویی که موجب این شکستگی شده قوی نیست.

شکستگی خرد و له شده :

  این شکستگی بیشتر در استخوان های اسفنجی دیده می شود. استخوان های ستون فقرات که  مهره نامیده می شوند می توانند به این نوع شکستگی دچار شوند. افراد مسن، به ویژه افراد مبتلا به پوکی استخوان ، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

همه شکستگی ها از ناحیه بازو یا پای فرد نیست. ضربه به سر، قفسه سینه، ستون فقرات یا لگن می تواند باعث شکستگی استخوان هایی مانند جمجمه و دنده ها شود. این شکستگی ها با ساختار زیرین بدن که استخوان به طور معمول از آن محافظت می کند، پیچیده تر می شوند. مدیریت برخی از این شکستگی ها فقط با استفاده از اصول کمک های اولیه ممکن است بسیار دشوار است. اگر به این نوع شکستگی مشکوک هستید ، به دنبال کمک های اضطراری باشید.

سایر مشکلات ناشی از شکستگی استخوان می تواند شامل موارد زیر شود:

خونریزی :

استخوان ها منبع غنی خون هستند. یک وقفه طولانی  باعث می شود مقدار زیادی خون از دست بدهید.

آسیب به اندام ها ، بافت ها یا ساختارهای اطراف آن:

به عنوان مثال مغز ممکن است که در اثر شکستگی جمجمه آسیب ببیند. در صورت شکستن دنده ، اندام های قفسه سینه نیز آسیب خواهند دید.

رشد متوقف شده استخوان :

اگر طولانی ترین استخوان کودک نزدیک مفصل محل شکسته شود باعث می شود تا رشد استخوان متوقف شده و به حالت اولیه برنگردد.

کمک های اولیه برای شکستگی استخوان

مراقبت های درست و اولیه دربرابر شکستگی بسیار مهم است. حرکت دادن استخوان های شکسته می تواند باعث افزایش درد و خونریزی شود و به بافت های اطراف آسیب برساند . بعد ها این موضوع می تواند منجر به عوارضی در ترمیم و بهبود شود.

کمک های اولیه برای شکستگی ها معمولا بی حرکتی (محدود کردن حرکت) ناحیه آسیب دیده است. برای این کار می توان از آتل استفاده کرد. 

هر گونه خونریزی خارجی را کنترل کنید، فاصله پیچیده ای که در آن اندام تغییر شکل یافته است، ممکن است نیاز به جاانداختن مجدد قبل از آتل زدن داشته باشد که این کار فقط مختص امدادگران یا کارکنان پزشکی است. 

شکستگی های سر یا بدن مانند جمجمه، دنده ها و لگن همه جدی است و باید توسط امدادگران کنترل شود.

اگر به شکستگی استخوان مشکوک هستید، راهکار های زیر را درنظر بگیرید:

فرد را بی حرکت نگه دارید ؛  او را حرکت ندهید، مگر این که خطر فوری وجود داشته باشد، به خصوص اگر به شکستگی جمجمه ، ستون فقرات ، دنده ها ، لگن یا بالای پا مشکوک هستید

ابتدا به سراغ هر زخم خونریزی شده بروید ؛ با فشار دادن محکم روی محل با پانسمان تمیز، خونریزی را متوقف کنید.

اگر استخوانی بیرون زده است ، به لبه های زخم فشار وارد کنید .

در صورت کنترل خونریزی، زخم را با یک پانسمان تمیز بپوشانید .

هرگز سعی نکنید استخوان های شکسته را صاف کنید .

برای شکستگی اندام ، حمایت و راحتی فرد  مانند گذاشتن بالشت زیر ساق پا یا بازو را فراهم کنید . با این حال، باعث درد بیشتر یا حرکت غیرضروری استخوان شکسته نشوید .

برای حمایت از اندام آتل ببندید ؛ آتل  نیازی به ساخت حرفه ای ندارد. مواردی مانند تخته های چوبی و مجله های تاشو می توانند برای برخی شکستگی ها مفید باشند . باید اندام بالا و پایین شکستگی را بی حرکت کنید . یک آتل را در قسمت بالا و پایین محل شکستگی قرار دهید. بستن آتل می تواند به کاهش ناراحتی و درد کمک کند .

برای حمایت از شکستگی بازو یا استخوان شانه از یک اسلینگ (آویز دست) استفاده کنید .

در صورت امکان ناحیه شکستگی را بالا آورده و برای کاهش تورم و درد از کمپرس سرد استفاده کنید.  استفاده از کمپرس یخ تورم را کاهش داده و به تسکین درد کمک می کند . یخ را مستقیماً روی پوست قرار ندهید و در یک حوله ، تکه پارچه یا هر چیز مشابه دیگر بپیچید . 

در صورت نیاز به جراحی ، فرد را از خوردن و نوشیدن هرچیزی منع کنید تا توسط پزشک ویزیت شود.

اقدامات عمومی شوک را انجام دهید . اگر فرد احساس ضعف کرد یا نفس های کوتاهی داشت یا سریع نفس می کشید، او را در حالی که سرش کمی پایین تر از تنه است ، پایین بگذارید و در صورت امکان پاهایش را بالا بیاورید .

در این موارد با اورژانس تماس بگیرید

فرد پاسخی نمیدهد ، نفس نمی کشد یا حرکت نمی کند . اگر تنفس یا ضربان قلب وجود ندارد، CPR را شروع کنید .

خونریزی شدید وجود دارد .

حتی فشار یا حرکت آرام هم باعث ایجاد درد می شود .

اندام یا مفصل او تغییر شکل داده به نظر می رسند .

استخوان ، پوست را سوراخ کرده است .

نوک استخوان دست یا پای آسیب دیده مانند انگشت شست یا انگشت پا ، بی حس یا کبود شده است .

شما شک دارید که استخوان در گردن ، سر یا پشت شکسته است .