علت لرزش دست چیست و آیا نگران کننده است؟

لرزش دست نشانه چیست و آیا باید نگرانش باشم؟ خلاصه ترین پاسخی که میتوان به این سوال داد این است: اگر لرزش دست در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد نکند ممکن است جای نگرانی نباشد.

به گزارش واشنگتن پست، همه ما یک لرزش با دامنه کم و فرکانس بالا داریم که طبیعی در نظر گرفته می شود. سعی کنید یک ورق کاغذ را روی دست دراز شده سمت کف دست به سوی بالا خود قرار دهید آن زمان متوجه منظورمان خواهید شد. با این وجود، با افزایش سن دفعات لرزش ممکن است در فعالیت های روزمره بیش تر قابل توجه باشد. حدود یک چهارم افراد بالای 70 سال دارای نوعی لرزش قابل مشاهده هستند. هم چنین، محرک‌ های بالقوه ‌ای وجود دارند که می ‌توانند لرزش پایه ما را تا حدی افزایش دهند از جمله ترس، اضطراب یا خستگی شدید، تب، پرکاری تیروئید یا قند خون پایین، ورزش شدید،  داروهای خاصی مانند داروهای ضد افسردگی مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) یا مهارکننده‌های بازجذب سروتونین – نوراپی‌نفرین ( SNRI)، آلبوترول، پردنیزون، نیکوتین و کافئین. در چنین شرایطی پرداختن به محرک های بالقوه می تواند لرزش ظاهری را برطرف سازد. با این وجود، برخی مواقع مهم وجود دارد که لرزش نشانه ای از یک بیماری زمینه ای مانند بیماری پارکینسون یا مالتیپل اسکلروزیس (ام اس) است. اگر لرزش جدیدی بدون محرک آشکار دارید با پزشک خود صحبت کنید.

 

علل زمینه ای لرزش

لرزش حرکات غیرارادی است که معمولا به دلیل انقباضات سریع و متناوب ماهیچه های متضاد برای مثال عضله دوسر و سه سرتان رخ می دهد که در آن یکی از این جفت عضلات شل و دیگری منقبض می شود تا بخشی از بدن تان را حرکت دهد.

فراتر از آن چه ما در مورد نقش مغز و عضلات در لرزش می دانیم شواهد طولانی مدتی وجود دارند که نشان می دهند روده نیز نقش مهمی در بسیاری از اختلالات عصبی دارد. اخیرا دانشمندان دریافته ‌اند که افراد مبتلا به بیماری پارکینسون و لرزش اساسی تغییرات منحصر به فردی در میکروبیوم‌ های شان دارند و شدت لرزش با تغییراتی در برخی اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه مرتبط است ترکیبات مفیدی که هنگام تخمیر فیبر توسط باکتری‌های روده بزرگ تولید می ‌شوند.

محرک‌ های بالقوه ‌ای وجود دارند که می ‌توانند لرزش پایه ما را تا حدی افزایش دهند از جمله ترس، اضطراب یا خستگی شدید، تب، پرکاری تیروئید یا قند خون پایین، ورزش شدید، داروهای خاصی مانند داروهای ضد افسردگی مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) یا مهارکننده‌های بازجذب سروتونین – نوراپی‌نفرین( SNRI)، آلبوترول، پردنیزون، نیکوتین و کافئین.

اولین پرسشی که  ممکن است پزشک در مورد لرزش شما بپرسد آن است که آیا این لرزش در حالت استراحت رخ می دهد مانند زمانی که بازوی شما به راحتی روی صندلی تکیه می کند یا در حین فعالیت داوطلبانه. در برخی موارد که علت لرزش شما نامشخص است پزشکان ممکن است اسکن مخصوص سر را تجویز کنند.

علل احتمالی لرزش

لرزش اساسی

شاید لرزش شما بیش تر با انجام فعالیت فیزیکی رخ دهد یا به نظر می رسد فقط هنگام نوشتن اتفاق می افتد که به عنوان لرزش نوشتاری اولیه شناخته می شود. ممکن است دچار لرزش اساسی شوید که بسیار شایع است. بیماران مبتلا به لرزش اساسی مواردی مانند تلاش برای تایپ کردن با صفحه کلید و زدن تصادفی کلید یکسان، مشکل در ثابت نگه داشتن دست یا ناامیدی ناشی از افتادن غذا از چنگال قبل از رسیدن به دهان شان را توصیف می کنند. لرزش های اساسی اغلب به صورت متقارن برای هر دو دست رخ می دهد و حتی ممکن است به‌ دلیل تاثیر اتانول بر گیرنده‌های مخچه و ساقه مغز به‌ طور موقت با الکل بهبود یابد. با این وجود، در حالی که الکل ممکن است لرزش را برای مدت کوتاهی تسکین دهد اغلب باعث بازگشت لرزش اندکی پس از مصرف با افزایش دامنه می شود که می تواند چندین ساعت به طول انجامد. علاوه بر نگرانی های مرتبط با اختلال مصرف الکل مصرف طولانی مدت آن نیز ممکن است همان مسیرهای عصبی را که در وهله نخست مسئول لرزش هستند به خطر بیاندازد.

در عوض، چندین گزینه برای درمان یک لرزش ضروری وجود دارد که پزشک می تواند به شما توصیه کند: داروهایی مانند پروپرانولول و پریمیدون، پوشیدن دستکش های سنگین یا حتی تحریک عمقی مغز*.

لرزش اساسی به خودی خود خطرناک تلقی نمی شود اما به نظر می رسد برخی از افراد در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به بیماری پارکینسون هستند بنابراین، در جریان نگهداشتن پزشک در مورد هرگونه تغییر سلامتی مهم است.

با افزایش سن لرزش‌ های اساسی شایع ‌تر می ‌شوند و برخی مطالعات نشان می ‌دهند که لرزش جدیدی که پس از سن 65 سالگی رخ می‌دهد با خطر زوال عقل همراه است.

بیماری پارکینسون

لرزش اولین علامت در تقریبا 3 نفر از 4 نفر مبتلا به بیماری پارکینسون است. در بیماری پارکینسون لرزش اغلب صرفا در یک دست در زمان استراحت آغاز می شود. گاهی اوقات به نظر می رسد انگشت شست و سبابه را به جلو و عقب می چرخاند اما ممکن است در ساق یا در پا نیز رخ دهد. این لرزش تا حدی با کاهش دوپامین در ناحیه ای از مغز به نام جسم سیاه مرتبط است. بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون ممکن است از داروهایی مانند لوودوپا بهره ببرند که منبع دوپامین بدن شان را افزایش می دهد.

اسکلروز چندگانه

لرزش بر بسیاری از بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری مرتبط با ایمنی سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارد. افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس ممکن است حملات عصبی مانند از دست دادن ناگهانی حس در یک طرف یا مشکل در بینایی خود را تجربه کنند که به نظر می رسد پیش از شروع یک دوره دیگر خود به خود بهبود می یابند.

بیماری ویلسون

یکی از علل کمتر شایع لرزش در بیماری ویلسون عمدتا در بیماران جوان‌ تر تشخیص داده می‌شود و به دلیل نقص ژنتیکی می باشد که به دلیل تجمع مس در قسمت‌ هایی از بدن مانند کبد، مفاصل و مغز رخ می دهد.

آن چه می خواهیم بیماران بدانند

بسیاری از افراد لرزش را خجالت ‌آور می ‌دانند و توانایی شان برای انجام کارهای روزمره مانند مسواک زدن و غذا خوردن را مختل می ‌کند. افراد مبتلا به اختلالات حرکتی ممکن است از تیم مراقبت های بهداشتی گسترده تری فراتر از فقط پزشک خود بهره مند شوند یا ممکن است نیازهایی فراتر از صرف تجویز یک نسخه داشته باشند. مطمئن شوید که چگونه می توانید با متخصصان دیگری مانند فیزیوتراپیست ها، روانشناسان یا متخصصان تغذیه  که می توانند به بهبود سلامت و تندرستی کلی شما کمک کنند ارتباط برقرار کنید.

*نوعی روش درمانی (جراحی) در پزشکی است که در طی آن الکترودهایی در داخل مغز بیمار قرار داده می ‌شوند. این الکترودها پس از کاشته شدن در مغز به یک دستگاه مولد پالس الکتریکی  متصل می‌شوند.

 

دیدگاه