میزان فراوانی ویروس تب کریمه کنگو در کشور
تب خونریزی دهنده کریمه کنگو یا CCHF یک بیماری ویروسی است که ازطریق کنهها، تماس با دامهای آلوده با ویروس و حتی تماس با لاشه آنها به انسان منتقل میشود.
به گزارش جهان مانا ، این بیماری برای اولین بار در سال 1944 در شبه جزیره کریمه کشف شد و به همین دلیل آن را تب کریمه نامیدند. سپس دانشمندان در سال 1969 دریافتند که عامل این بیماری، عامل یک بیماری عفونی است که در سال 1956 در کشور کنگو مشاهده شده بود، به همین دلیل نام این بیماری، تب کریمه کنگو شد. CCHF بیماری خطرناکی است که در 15 سال اخیر در ایران شیوع قابل ملاحظهای پیدا کرده است. به دلیل اهمیت این بیماری، مطالعات گستردهای در سراسر دنیا برای بررسی فراوانی این بیماری در انسان و نیز در کنهها به عنوان ناقل و مخزن بیماری انجام شده است.
در این راستا پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی قزوین برای اولین بار در مطالعهای نظاممند و فراتحلیل، میزان فراوانی این ویروس در مناطق جغرافیایی مختلف کشور را بررسی کردند.
دکتر سعیده غلامزادهخویی، دکترای بیوتکنولوژی پزشکی و مجری این طرح، در اینخصوص گفت: در این پژوهش، میزان فراوانی کلی این بیماری ویروسی در کنهها، که مهمترین عامل انتقال این ویروس است، شش درصد ارزیابی شد. وی افزود که میزان فراوانی این بیماری در مناطقی که هزار تا هزار و 500 متر از سطح دریا بالاتر است، بیشتر و به 6.4 درصد میرسد. همچنین مناطقی با بارش سالانه 101 تا 300 میلی متر، فراوانی 9.8 درصد، و مناطقی با رطوبت بیش از 61 درصد، فراوانی 10.2 درصدی دارند.
دکتر غلامزاده با اشاره به اهمیت شیوع این بیماری ویروسی و منتقله از کنهها، پیشنهاد کرد: بهتر است مطالعات اپیدمیولوژیک جدید بر روی کنهها به ویژه در استانهایی که قبلا موارد انسانی در آنها گزارش شده است، انجام شود. وی همچنین توصیه کرد که موارد ایمنی و بهداشتی در کشتارگاهها و حتی فضاهای خارجی، رعایت و از گزیدگی توسط کنههای آلوده به ویروس، جلوگیری شود. همچنین از دیگر راههای پیشگیری از شیوع این بیماری، قرار دادن گوشت بهمدت 24 ساعت، و اجزای داخلی دام، تا 72 ساعت در فضای سرد فریزر است که سبب از بین رفتن آثار آلودگی میشود. مصرف کنندگان نیز برای خرید دام، از مراکز بهداشتی و معتبر اقدام کنند.
گفتنی است، در این پژوهش، دکتر فرهاد نیکخواهی، دکترای باکتری شناسی پزشکی؛ دکتر محمدرضا ملکی، دکترای تخصصی کودکان؛ دکتر ابوطالب سیمیاری، دکترای تخصصی داخلی و مهدی بخت و حمید صادقی، دانشجوی دکترای باکتری شناسی پزشکی مشارکت داشتند.