همه حاشیه‌های یک مراسم تحلیف

مراسم تحلیف رئیس جمهوری سیزدهم با اندکی تدبیر و کمی القاء امید می توانست یک خاطره خوش سیاسی را در آغاز ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی رقم بزند اما چنین نشد.

به گزارش جهان مانا به نقل از قرن نو، دیروز 443 خانواده بر اثر درگذشت عزیزانشان بخاطر ابتللا به بیماری کرونا در گذشتند. رسانه ملی دائما اصرار دارد این میزان مرگ و میر را به دلیل کاهش سطح رعایت پروتکلها بداند (که تا حدی درست هم هست) اما در همان حال بیش از 500 نفر به مراسمی در فضای بسته مجلس دعوت می شوند.

سطح مهمانان خارجی بالا نبود و با وجود تبلیغات گسترده ، غیر از رئیس جمهور افغانستان و چند نخست وزیر و رئیس مجلس کشورهای نه چندان مهم، مهمان قابل اعتنایی در مراسم حضور نداشت. بعلاوه غیبت رئیس مجمع تشخیص مصحلت و علی لاریجانی رئیس سه دوره پیشین مجلس ،به اولین حاشیه خبری مراسم تبدیل شد. غیبت شمخانی،محمدی گلپایگانی،ظریف و… نیز از نقاط ضعف مراسم به شمار می رفت. این در حالی است که حضور زائد برخی مهمانان از جمله مشاوران رئیس مجلس نه تنها به وزن مراسم نیفزود بلکه از آن کاست.

سخنرانی ها هم از سطح نازلی داشت. در حالی که مهمانان خارجی با گوشی، ترجمه سخنان روسای سه قوه را می شنیدند، اظهاراتی در مورد دعواهای سیاسی گسترده، ناکامی های نظام در حل مشکلات کشور، حمله به ناکارآمدی مسئولان گذشته و… نشان از ناشیگری سیاسی در مراسم تحلیف بود.

نطق های طولانی رئیس مجلس و رئیس جمهور و بیاناتی گاه همراه صدای بلند ، موید نابرخورداری از تیم مشاوره ای مجرب و دانا بود.

در آغاز جلسه، اجرای ضعیف سرود جمهوری اسلامی کاملا به چشم می خورد و بی نظمی به هنگام ورود و خروج مهمانان نیز روی آنتن زنده تلویزیون هویدا بود.

مراسم تحلیف امسال در بعد تشریفات مربوط به مهمانان خارجی بدون دخالت وزارت خارجه برگزارشد و مجلس، مسئولیت آن را عهده دار شده بود تا ناکارآمدی قوه مقننه و رئیس آن بیش از پیش به رخ جهانیان کشیده شود.