ترامپ یا هریس؟ / کدامیک خطر بیشتری برای ایران دارند؟
پنجم نوامبر انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا برگزار می‌شود که نتیجه آن برای بخش‌های مختلفی از جهان اهمیت دارد.
به گزارش جهان مانا، آمریکا از ۵۰ ایالت و یک منطقه فدرال تشکیل شده که مرکز حکومت است و زیرمجموعه هیچ ایالتی تعریف نمی‌شود. هر ایالت تا حد زیادی در مسائل داخلی خودمختار است و پرچم مختص به خود را دارد. کنار هم قرار گرفتن ۵۰ ایالت در سرزمینی وسیع که ساحل شرقی آن به اقیانوس اطلس و ساحل غربی آن به اقیانوس آرام منتهی می‌شود و فاصله میان دو طرف این کشور، حدود ۴۵۰۰ کیلومتر است، یک سیستم انتخاباتی پیچیده نیز دارد.
قهرمانپور درباره سیستم انتخاباتی موسوم به الکترال کالج گفت: «اشتباهی که در ایران می‌شود، این است که مردم فکر می‌کنند در آمریکا مردم رای نمی‌دهند. الکترال کالج دو معنی دارد. یک معنی این است، نامزدی که بیشتر آرای یک ایالت را به دست بیاورد، کل الکترال کالج آن ایالت را برای خود می‌کند. بخش دیگر هم برای حفظ سنت‌های آمریکایی‌ست. مثلاً ایالتی مثل پنسیلوانیا ۱۹ رای کالج الکترال دارد. یعنی ۱۹ نفر در ایالت پنسیلوانیا اعلام می‌کنند که ما فرستاده انتخاباتی حزب دموکرات هستیم و ۱۹ نفر هم اعلام می‌کنند ما فرستاده انتخاباتی حزب جمهوری خواه هستیم. وقتی معلوم شد رای پنسیلوانیا برای دموکرات‌هاست، این ۱۹ نفر در مراسم نمادینی که بعد از انتخابات برگزار می‌شود رای خود را اعلام می‌کنند. در نهایت هم اعلام نظر بر عهده رسانه‌های اصلی مانند سی‌ان‌ان، فاکس‌نیوز، ام‌بی‌سی، ای‌بی‌سی است که برنده را اعلام می‌کنند و این در آمریکا عرف شده است. تفاوت رای‌های الکترال با آرای مردمی بسیار نادر است که در تاریخ آمریکا ۴ بار نتیجه انتخابات را تغییر داده است. ریشه این سیستم نیز عدالت جغرافیایی و یک موضوعی تاریخی است که نامزد‌های انتخاباتی صرفاً به ایالت‌های بزرگ و پرجمعیت نپردازند.»
وی افزود: «سال ۲۰۱۶ خانم کلینتون سه میلیون رای مردمی بیشتری داشت، اما در الکترال کالج، ترامپ برنده شد. سال ۲۰۰۰ هم ال گور معاون بیل کلینتون در رای مردمی پیروز شد، اما جرج بوش پسر الکترال کالج را در ایالت فلوریدا برد و به کاخ سفید رفت. این سیستم پیچیده هم به نفع جمهوری‌خواهان است که تا کنون دو بار انتخابات را بدون کسب اکثریت قاطع آرای مردمی بردند و به همین دلیل خیلی محکم در برابر این تغییر قانون می‌ایستند.»
قهرمانور تاکید کرد: «پیروزی مجدد ترامپ برای ما حتما خطرات زیادی خواهد داشت. ترامپ فردی پیش‌بینی‌ناپذیر است و خط مشی فردگرایانه خاصی دارد. تعامل با او سخت است. چون سعی می‌کند توافقی را به دیگران تحمیل کند. خیلی به کار تیمی و سیاست‌ورزی بروکراتیک اعتقادی ندارد؛ بنابراین همان‌طور که بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ کار ما را دشوار کرد، از برجام خارج شد و تحریم‌ها را زیاد کرد، به نظرم این بار هم اگر پیروز شود شرایط سختی خواهیم داشت. سعی خواهد کرد که فشار بر ایران را مضاعف کند. این نکته به آن معنا نیست که خانم هریس برای ما خیلی خوب است. ولی حتما او تفاوت‌های جدی از نظر رویکرد سیاست خارجی خاورمیانه و همچنین رقابت با چین با ترامپ دارد؛ و می‌تواند برای ما مقداری فضای تنفس ایجاد کند. فرصتی به وجود بیاید که بتوانیم با تامل و چانه زنی بیشتر کار‌ها را پیش ببریم. ولی در کل ترامپ برای ما خطرات زیادی دارد.»
این تحلیلگر حوزه بین‌الملل درباره مسیر پیش روی ایران گفت: «اگر هریس بیاید همین روندی که متوقف شده بود، شاید جواب بدهد. هرچند در این مورد نباید خیلی مطمئن باشیم چرا که شرایط بین المللی و منطقه‌ای خیلی تغییر کرده است؛ بنابراین نمی‌شود گفت که هریس حتماً ادامه بایدن خواهد بود. اگر ترامپ بیاید، حتما نیاز به تصمیم‌های سخت در سیاست خارجی خواهیم داشت. شرایط منطقه مخصوصاً ماجراجویی‌های اسرائیل بیشتر خواهد شد و بنابراین نظام سیاسی باید خودش را برای هر سناریویی آماده کند.»
