تالار اشرف
براساس اسناد موجود و مطالعات پژوهشگران، «تالار اشرف» در زمان شاه عباس دوم ساخته شده و در دورۀ جانشین او یعنی شاه سلیمان کامل شده است. این تالار در دورۀ صفوی به عنوان سکونتگاه پادشاه و حرم سلطنتی مورد استفاده بود و در دورۀ قاجار خانه صارمالدوله (فرمانده نظامیان اصفهان) شد.

بر اساس بررسیهای برخی از محققان نیز «در اوائل جنگ جهانی اول (۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ میلادی) تالار اشرف، به عنوان انبار علوفه استفاده میشده و بعد از آن یکی از واحدهای نظامی و سربازان روسی در آن مستقر شده که در آن زمان گچبریها و نقشهای کاخ در زیر اندودی از گچ پنهان شدهاند.
حدود ۸۰ سال قبل و پس از تخریب ساختمانهای چپ و راست تالار اداره باستانشناسی با مرمت این تالار، از ویرانی آن جلوگیری شد و سپس ساختمان برای استقرار اداره معارف و پس از آن، اداره صحیه و سجل احوال آماده و مورد استفاده بود، سرانجام پس از مدتی، به عنوان اداره فرهنگ و هنر و سپس اداره آموزش و پرورش و در نهایت نیز به ادارۀ تشریفات استانداری تغییر کاربری داد. این بنای تاریخی و نفیس پانزدهم دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۱۰۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.