آقای کویتی‌پور، چه آتشی راه انداختید، کاش ممد هم بود
غلام کویتی‌پور را می‌شود با سال‌های جنگ و آن قطعه معروف ممد نبودی ببینی به یاد آورد، سال‌هایی که موسیقی در شکل حماسی‌اش روانه جبهه‌ها می‌شد تا مقاومت و دفاع رنگ داشته باشد.
کویتی‌پور در آن سال‌ها حامی و پشتیبان وضعیتی بود که حالا منتقد آن شده است، خیلی‌ها می‌گویند که او همان است که بود و اما وضعیت جای دفاعی نگذاشته، برخی از کاربران به اصطلاح ارزشی اما اعتقاد دارند این قطعه‌ای که به تازگی از کویتی‌پور منتشر شده، او را از انقلابیون جدا کرده است.
قطعه را روی ملودی معروف چنگ دل آهنگ... منتشر کرده‌اند، همان ملودی معروف جبهه‌ها و دهه ۶۰.
این اما اولین باری نیســت که کویتی‌پـور به دلیل تغییر رویه‌اش مورد توجه قرار می‌گیرد. تیرماه سال ۹۹ نیز همزمان با روز دختر ویدئویی از او منتشــر شد که در یک استودیو با دختری ۱۳ساله به نام پریچهر ترانــه‌ای را همخوانی می‌کرد. پریچهر در اســتودیو حضور نداشــت و کویتی‌پور روی صدای ضبط شده این نوجوان ترانه را خواند. ترانه‌ای که متنش، سبکش و البته وجود صدای یک دختر در آن باعث شد موج حملات به این مداحی یا بهتر اســت دیگر به او بگوییم خواننده وارد شــود.
حالا اما دعوا بر سر کار تازه کویتی‌پور بالا گرفته، با نظرات کاربران درباره کار جدید کویتی‌پور همراه باشید
کاربری به نام آقازاده درباره این کار نوشت: کویتی‌پور نماد دوران جنگ بود و اینک صدای اعتراض به وضع موجودش به تندی شمشیر آخته است، ولی واقعیت تندتر از هر پیام تند است، زبان تند در برابر میزان تباهی رنگ می‌بازد، طول می‌کشد تا واقعیت توضیح پذیر شود البته اگر واقعیتی بماند.
محمد هم نوشت: کار جدید کویتی‌پور قشنگ بود. نقد واقع بینانه بود ولی از کویتی پور دور از انتظار نبود. به همان دلیل که خالصانه روایت جنگ می‌کرد، صادقانه نقد شرایط کرده است.
مرضیه یاد روزهای جنگ و جبهه کرد: اهنگ جدید کویتی‌پور رو شنیدم و یاد ممد نبودی ببینی افتادم یاد فیلم‌هایی که از شب‌های عملیات دیدم افتادم که همین‌جوری می‌خوند و نوجوون‌ها میرفتن تو دل دشمن و بعد یکی برنمی‌گشت یکی دستش رو جا می‌ذاشت یکی پاش رو ...
امیر اما با اشاره به یک دوبیتی نوشت: آقای کویتی‌پور آیا تبدیل شدن شما به محوری برای ایجاد کمپین علیه تمام ارزش‌های اعتقادی و باورهای دینی مردم در ماه محرم جای تنبه و بیداری ندارد؟
یکی بر سرِ شاخ و بن می‌بُرید / خداوند بستان نظر کرد و دید / بگفتا که بیچاره بد می‌کند / نه با من که با نفس خود می‌کند.
کوروش گفت: تقریبا همه آن‌هایی را که به شرافت‌شان می‌شناختم، حتی اگر مذهبی هم بودند اما دیگر بریده‌اند. غلام کویتی‌پور هم یکی از بهترین آدم‌هایی است که می‌تونید در آبادان و خرمشهر پیدا کنید. کویتی‌پور از ابتدا انسان شریفی بود که هیچ‌وقت دچار فساد مالی یا اخلاقی نشد.
سیدکمیل اما در واکنشی تند و تیز نوشت: بابا کشمیری با اون جایگاه منافق در اومد و به وقتش دفتر ریاست جمهوری رو منفجر کرد. کویتی‌پور هم هیچ‌وقت قابل اعتماد نبود و نیزه رو مستقیم انداخت سمت پرچم مقدس ایران. اینو ممنوع الخروج کنید تا حسرت به دل بمونه.
الهام هم نوشت: کویتی‌پور خیلی وقته سمت درست تاریخ وایساده، همون موقع که با دختری به اسم پریچهر همخونی و قطعهٔ مشترکی منتشر کرد... تقویت حافظهٔ تاریخی بهمون کمک می‌کنه درگیرِ تحلیل‌های توخالی نشیم!
عرفان در ادامه و با تایید این توئیت گفت: کویتی‌پور ناگهان مردمی نشده؛ چند سال پیش هم همین حرف‌ها رو توی آهنگ مشترک با یه دختر رپر زده بود. قبلش هم مثل الان مذهبی بود ولی حکومتی نه.
سامی یاد خاطره ای افتاد: اثر جدیدش مرا پرت کرد به دوره نوجوانی، اردوی مدرسه همراه با همکلاسی‌ها در کوپه قطار، هوا تاریک بود، همکلاسی خوش‌صدا نوحه‌ای با صدای کویتی‌پور می‌خواند و ما سرخوشانه تکرار می‌کردیم. خود را در نوبت رفتن به جنگ می‌دیدیم و از این که شاید هرگز ۲۰ سالگی‌مان را نبینیم، هراسی نداشتیم.
در نهایت مازیار از زاویه دیگری به ماجرا نگاه کرد: عده‌ای حاج غلام کویتی‌پور را مورد حمله قرار می‌دهند و اثرش را مبتذل می‌خوانند، در حالی که به خوبی می‌دانند ایرادشان به محتوای اثر است نه فُرم آن. به هر حال کسانی که طرفدار تتلو بوده‌اند نمی‌توانند به فُرم ایراد بگیرند!
