حمله سحر قریشی به همه، به خاطر چند دلار بیشتر؟!
سحر قریشی در چند روز گذشته حمله به اهالی سینما و هنرمندان را در ظاهر و پوشش دلسوزی، روشنگری و ... شروع کرده است، اما واقعا راست می‌گوید؟
به گزارش جهان مانا ، سحر قریشی بازیگر سینما و تلویزیون چند روزی است که در یک مجموعه ویدئو منتشر شده در یوتیوب به اهالی سینما و تلویزیون پرداخته و در قالب حرف زدن برای مخاطبان همه نوع تهمت و یا مسائلی شائبه دار را دارد مطرح می‌کند.
اصل قضیه این است که از حدود یک ماه قبل سحر قریشی کانال یوتیوبش را دوباره فعال کرده است، کانالی که حدود یک سال از تاسیس آن در یوتیوب می‌گذرد ولی الان دو هفته است که در قالب 4 ویدئو به مسائل کاری خودش در سینما و زندگی شخصی خودش و ... می‌پردازد.
بهرحال در جهان امروز هر کسی آزاد است و این امکان را دارد با ساختن یک اکانت در شبکه‌های اجتماعی تریبونی برای خود درست کند و هر چه دل تنگش می‌خواهد را به زبان آورد. مشکل از آنجا شروع می‌شود که شخص (حال هر کسی که باشد) بخواهد کار دیگری انجام دهد اما به آن ظاهر و پوشش دلسوزی و روشنگری و ... بپوشاند.
سحر قریشی از سال 1388 که با سریال تلویزیونی دلنوازان در میان جامعه شناخته شد تا به امروز چندین بار دچار حاشیه شده است و اتفاقا خود شخصی است که از همین حواشی بوجود آمده لطمه خورده است. حال با این تجربه‌ها که خود نشسته و دنبال حاشیه سازی برای دیگران است یعنی از اساس یک مشکلی وجود دارد یا نمی‌داند حاشیه سازی چیست و چه تبعاتی در زندگی دیگران می‌تواند ایجاد کند یا دنبال کاسبی از این ویدئوهاست.
شبکه‌های اجتماعی مانند یوتیوب که بر اساس فعالیت اکانت، تعداد ویدئو منتشره، شمار بازدید ویدئوها و ... پول پرداخت می‌کنند باعث شده است که افراد زیادی به این شکل از کار روی بیاورند و اتفاقا در پاره‌ای موارد به پول‌های خوبی هم رسیده‌اند. به همین دلیل بسیاری دنبال استفاده از این موقعیت هستند ولی طبیعتا دسترسی به این امکان هم به این سادگی نیست. مثلا به ازای هر 1000 بازدید مبلغ خاصی از یوتیوب دریافت می‌کنید (حدود 2 دلار) بنابر این سعی بر این است تا امکان دارد ویدئویی در صفحه شما منتشر شود که تعداد بازدید از آن بالا باشد.
حال شخصی مانند سحر قریشی هم تصمیم به انجام چنین کاری گرفته است، تا اینجا هم هیچ مشکلی وجود ندارد ولی مشکل از جایی شروع می‌شود که خودش نشسته مقابل دوربین و در قالب یک شخص مظلوم و البته حق به جانب و همه چیز دان، درباره همه کس و همه چیز انواع مسائل را مطرح می‌کند از پوشش لباس آدمها و همکارانش گرفته تا تتو زدن! چرا؟ تا تعداد بازدید کننده‌ها بالا رود؟ چند دلار بیشتر از این ویدئوها به دست آید؟
نکته تاسف بار ماجرا اینجاست که ما یادمان نرفته است که سحر قریشی در برنامه رضا رشیدپور عکس 2 فیلمساز اسطوره‌ای و سرشناس تاریخ سینما یعنی فرانسیس فورد کاپولا و کوئنتین تارانتینو را نشانش دادند و هیچ کدام را نمی‌شناخت!
ما یادمان نرفته است سر قضیه حضور خانم‌ها در استادیوم‌های ورزشی چه گفت و برخورد او با آن پاکبان تا چه حد دل مردم را به درد آورد، یا ماجراهای مختلف دیگری که در شان این نوشتار نیست و ...
ما یادمان نرفته است که در همین 2 سال گذشته در ترکیه و به عنوان همسر امیر تتلو چه اتفاقاتی را از سر گذراند و حال به عنوان یک ناصح و انسان شفیق رو به دوربین نشسته و عالم و آدم را به شمشیر نقد یک جانبه و بدون سند و مدرک بسته است.
اتفاقا فرق و تفاوت انسان‌ها در همین عمل و عکس العمل‌هاست که جایگاه آنها را مشخص می‌سازد. هر چه ویدئوهای سحر قریشی را دیدم و گوش دادم فقط یک کپی بد از شیوه برخورد و حتی نگاه و جهانبینی امیر تتلو در آن است که شاید بتواند از این راه به نان و نوایی برسد.
خود قریشی سر داستان برخورد با یک پاکبان دیده است که چگونه جامعه در مقابل عمل اشتباهش ایستاد چرا درس عبرت نمی‌گیرد؟ سال 1399 سام درخشانی در برنامه «ام شو» مجید صالحی به صراحت در این باره حرف زد و گفت که سحر قریشی بهتر است از اشتباهاتش درس بگیرد ولی انگار قریشی اصلا گوشش بدهکار به این قضایا نیست.
حرفهایی که در این ویدئوها زده می‌شود نشان دهنده نگاه و ادبیات یک شخص است که در موقعیت بی ربطی قرار گرفته است و برای جبران کم و کاستی‌ها هم هیچ تلاشی نمی‌کند.
بارها در این ویدئوها می‌گوید که من به اشتباه وارد سینما شدم خوب اگر اشتباهی وارد شدی به شکلی درست آن را ادامه بده یا از آن خارج شو، دیگر این همه جنجال برای چیست؟
شاید برخی از حرفهایی که می‌گوید هم درست باشد اما شیوه‌ای که برای بیان آن به راه انداخته است طبیعتا همه حرفها و استدلال‌های خودش را زیر سوال می‌برد، راه نادرستی را برای ارائه آن انتخاب کرده است و قطعا برایش نه مادیاتی خواهد داشت و نه معنویاتی.
سرجو لئونه فیلمساز فقید و بزرگ ایتالیایی خالق سبک وسترن اسپاگتی 3 فیلم معروف به سه گانه دلار ساخت که اسم آنها این بود: « به خاطر یک مشت دلار (۱۹۶۴)، به خاطر چند دلار بیشتر (۱۹۶۵) و خوب، بد، زشت (۱۹۶۶) ». این روزها این اسامی برای شرح برخی موقعیت‌ها چه مناسب هستند.
