اصفهان هم ایالت خودمختار شد؟!/ سختگیری ناموجه با زنان علاقمند به فوتبال
در اصفهان هنوز هم در‌های ورزشگاه به روی زنان بسته است و آن‌ها مجوز ورود را ندارند؛ حالا هرچقدر هم که می‌خواهد مسابقه حساس و حیثیتی باشد. مسئولان سیاسی و ورزشی این شهر هم در واکنش به این خلأ بزرگ، یک پاسخ تکراری دارند: هنوز مجوز ورود زنان به ورزشگاه در اصفهان صادر نشده است. اینکه چطور است که برای ورود گزینشی زنان یا ورود تماشاگران زن خارجی به این ورزشگاه زیرساخت مهیا و مجوز صادر می‌شود، ولی برای بقیه نه، از آن دست پرسش‌های تکراری و آزاردهنده است که کسی خودش را ملزم به پاسخ‌گویی به آن نمی‌داند.
به گزارش جهان مانا ، هفته دهم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران در حالی به پایان رسید که در حساس‌ترین تقابل، سپاهان، یکی از مدعیان قهرمانی این دوره از رقابت‌ها، در اصفهان و در ورزشگاه نقش جهان، موفق شد با یک گل از سد پرسپولیس عبور کرده و سروسامانی به جایگاهش در جدول رده‌بندی دهد. البته اگر آن چهار امتیاز کسر‌شده الان در جیب این تیم اصفهانی بود، آن‌ها همچنان شرایط و اوضاع مساعدتری داشتند. با وجود این، تیم ژوزه مورایس نشان داد حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
آن‌ها پس از توفان آسیایی و زدن ۹ گل به آلمالیق، این بار بعد از هشت سال، پرسپولیس، مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر را در خانه از پیش‌رو برداشتند تا پس از دو نتیجه بد در لیگ برتر، دوباره به ریل موفقیت برگردند. بازی سپاهان و پرسپولیس در حالی برگزار شد که مطابق با انتظار، استقبال خوبی از این تقابل توسط هواداران شد. هواداران تیم زردپوش اصفهانی با به وجود آوردن فضایی خاص در این بازی، گزارشگر مسابقه را هم چندین بار به وجد آوردند تا او را وادار به مقایسه فضای این ورزشگاه با «زیگنال ایدونا پارک» دورتموند کند.
او و سایرین در حالی شوق زیادی از این اتمسفر داشتند که همگی از یاد برده بودند دختران زیادی بیرون از ورزشگاه منتظر بودند تا در به روی آن‌ها گشوده شده و بتوانند بازی تیمشان را از نزدیک در این شهر به تماشا بنشینند. از ابتدای رقابت‌های این فصل لیگ برتر و در‌واقع پس از نامه‌های فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا به فدراسیون فوتبال ایران، مجوز ورود زنان به ورزشگاه برای تماشای بازی‌های لیگ برتر صادر شده است. این موردی است که پیش‌تر مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال ایران، آن را به‌صورت رسمی اعلام کرد و خبر داد که «در لیگ امسال ورود بانوان را خواهیم داشت. شورای امنیت ملی این موضوع را تصویب کرده و کارگروهی برای آن تعیین شده است که تصمیم‌گیری درباره نحوه اجرای آن را بر عهده دارد. وزارت کشور، وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون فوتبال و دو دستگاه اطلاعاتی برای چگونگی ورود بانوان برنامه‌ریزی می‌کنند و آمدن و نیامدن آن‌ها دیگر مطرح نیست. در ورزشگاه‌هایی مثل گل‌گهر، سپاهان، ذوب‌آهن و غدیر اهواز که مناسب است، بانوان حضور پیدا خواهند کرد و ورزشگاه آزادی هم باید برای این موضوع آماده شود».
از زمانی که تاج این مورد را علنی کرده، زنان توانسته‌اند در شهر‌ها و ورزشگاه‌های مختلفی به تماشای بازی تیم‌های مورد علاقه‌شان بنشینند؛ از سیرجان گرفته تا بندرانزلی، قزوین، اراک و حتی تهران. این «حتی تهران» به آن دلیل است که ابتدا مقاومت زیادی برای صدور مجوز ورود زنان به ورزشگاه آزادی برای تماشای بازی‌های لیگ برتر وجود داشت، ولی این مقاومت هفته‌هاست از بین رفته و هواداران زن دو تیم استقلال و پرسپولیس می‌توانند وارد ورزشگاه شوند. اگرچه جایگاهی که برای آن‌ها در این ورزشگاه در نظر گرفته شده چندان شأن و مقام این دسته از تماشاگران را حفظ نکرده، ولی به‌هر‌حال مانع جدیدی بر سر راه ورودشان به ورزشگاه نگذاشته است.
از آنجا که همواره یکی از دغدغه‌های مسئولان تصمیم‌گیرنده درباره ورود زنان به ورزشگاه داستان زیرساخت یا بهانه‌ای به اسم زیرساخت بوده، به نظر می‌رسید شهر‌های بزرگ که اتفاقا تیم‌های بزرگ و مدعی دارند، راحت‌تر بتوانند چنین زیرساختی را فراهم کنند؛ اما در یک غافلگیری بزرگ، در اصفهان تا به الان مجوز حضور زنان در ورزشگاه، به شکلی که بتوانند بلیت تهیه کرده و بازی را به تماشا بنشینند، صادر نشده است. این‌چنین است که دختران هواداران سپاهان هنوز در آرزوی تشویق تیمشان در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا در نقش جهان مانده‌اند.
البته از آنجا که AFC سخت‌گیری‌اش را بر مقوله ورود زنان به ورزشگاه دوچندان کرده، مسئولان این شهر هم در ابتکاری تکراری، برای اولین بازی آسیایی سپاهان در اصفهان که همان دیدار نیمه‌تمام با الاتحاد بود، نزدیک به صد هوادار زن را به‌صورت گزینشی به ورزشگاه راه دادند تا از این طریق بتوانند از گزند جریمه و محرومیت AFC در امان بمانند. باشگاه سپاهان در رشته‌های مختلف از‌جمله فوتبال، هندبال، والیبال، والیبال نشسته، شمشیربازی، تیراندازی، ووشو و تیروکمان در حوزه زنان تیم‌داری می‌کند و به قرار، تعدادی از همان‌ها به ورزشگاه راه داده شدند تا اولین بازی آسیایی سپاهان در آزادی مشکلی از این حیث نداشته باشد.
داستان آن بازی هم که بر کسی پوشیده نیست؛ سپاهان به دلیل رعایت‌نکردن مواردی که از سوی ناظر کنفدراسیون فوتبال آسیا ایراد تشخیص داده شده بود، از سه میزبانی آسیایی محروم شد تا این بار کلا داستان بازی‌های آسیایی این تیم رویه‌ای متفاوت به خود بگیرد. سپاهان با خواست AFC بازی‌هایش را به ورزشگاه آزادی برد تا در تهران، زنان علاقه‌مند به باشگاه سپاهان، برای اولین بار بتوانند در ورزشگاه حاضر شده و تیمشان را تشویق کنند. آن بازی هم که حسابی متفاوت از آب درآمد؛ زردپوشان در هفته چهارم لیگ قهرمانان آسیا با ۹ گل در ورزشگاه آزادی تهران مقابل آلمالیق ازبکستان به پیروزی رسیدند تا طعم حضور زنان در ورزشگاه خاص‌تر هم شود. این موضوع آن‌قدر برجسته بود که رامین رضاییان، مدافع ملی‌پوش این تیم را وادار به واکنش کرد.
رضاییان، ستاره سپاهان، در گفتگو با خبرنگار AFC نسبت به حضور زنان در ورزشگاه آزادی تهران گفت: «هواداران بدانند که ما در زمین فقط آن‌ها را داریم و صاحبان اصلی خودِ هواداران باشگاه هستند. مرسی که آمدند، چون این باشگاه برای هواداران است. به سپاهان بابت حضور تماشاگران زن تبریک می‌گویم، دم‌شان گرم. اصفهان باید اجازه بدهد که این زنان در این شهر هم بیایند و تیمشان را تشویق کنند. همه جای ایران زنان می‌آیند، واقعا زشت است، این زنان باید در اصفهان بیایند و تیمشان را تشویق کنند. دلخوشی مردم در این روزها، فوتبال است، از مردم نگیرید. بگذارید این ذره دلخوشی که از کنار فوتبال می‌توانیم به آن‌ها بدهیم، بیایند و کیف کنند و این لذت فوتبال را از آن‌ها نگیریم. خواهش می‌کنم».
اما حرف‌های رامین که احتمالا خواست سایر بازیکنان سپاهان هم هست، شنیده نشده؛ در اصفهان هنوز هم در‌های ورزشگاه به روی زنان بسته است و آن‌ها مجوز ورود را ندارند؛ حالا هرچقدر هم که می‌خواهد مسابقه حساس و حیثیتی باشد. مسئولان سیاسی و ورزشی این شهر هم در واکنش به این خلأ بزرگ، یک پاسخ تکراری دارند: هنوز مجوز ورود زنان به ورزشگاه در اصفهان صادر نشده است. اینکه چطور است که برای ورود گزینشی زنان یا ورود تماشاگران زن خارجی به این ورزشگاه زیرساخت مهیا و مجوز صادر می‌شود، ولی برای بقیه نه، از آن دست پرسش‌های تکراری و آزاردهنده است که کسی خودش را ملزم به پاسخ‌گویی به آن نمی‌داند.
