داور شاخص فوتبال ایران در آستانه خداحافظی

به گزارش جهان مانا، دکتر بیژن حیدری در ۴۴ سالگی یکی از بهترین‌ داوری‌های خود را این هفته در چارچوب صد و چهارمین شهرآورد پایتخت ارائه داد؛ جایی که با اتکا به تجربه، مهارت و البته آمادگی بدنی هیچ صحنه‌ای را از دست نداد و تقریبا هیچ تصمیم اشتباهی نگرفت که این تقریب در مورد صحنه‌های کلیدی به یک صفر مطلق میل می‌کند.

شاید اگر پنالتی دقیقه ۸۹ سعید مهری و ضربه دقیق حسین کنعانی نبود، بیژن حیدری را می‌شد به‌عنوان تک ستاره میدان اراک معرفی کرد، اما حالا باید او این عنوان را با دو بازیکن پرسپولیس شریک شود و در کنار آنها بهترین مرد زمین لقب بگیرد.

حیدری درحالی‌که کمک داور ویدئویی را هم به‌عنوان یک پشتوانه در پشت خود احساس می‌کرد، بدون یاری گرفتن از برادرش، پیام و وحید کاظمی در اتاق VAR، تمام صحنه‌های مهم مسابقه را به درستی قضاوت کرد. او در عدم اعلام پنالتی در صحنه مشکوک برخورد وحید امیری و رافائل سیلوا نیمه اول را با سلامت پشت سر گذاشت و در آخرین دقایق نیمه دوم نیز به درستی خطای پنالتی رامین رضائیان روی سعید مهری را سوت زد.

حالا شاید با تماشای دوباره و صحنه آهسته این پنالتی بتوان پنالتی قطعی را تشخیص داد، اما کافی بود که بیژن حیدری در این صحنه جایگیری اشتباهی داشت و پشت دو بازیکن می‌بود تا برای تصمیم صحیح متوسل به VAR می‌شد و احتمالا در آن صورت حواشی زیادی را هم متوجه خود می‌دید.

اما خبر بد برای فوتبال ایران این است که استفاده از موهبت تجربه و مهارت بیژن حیدری به زودی خاتمه خواهد یافت. علت این موضوع قانون منع استفاده از داوران ۴۵ ساله است که در سال‌های گذشته نیز باعث خداحافظی داوران آماده‌ای شده بود که از این سقف عبور می‌کردند.

این قانون از سال‌ها پیش در فوتبال ایران اجرا می‌شود و با وجود اصلاح از سوی فیفا همچنان در لیگ برتر ایران دست و پای داوران خبره را می‌بندد. حتی سال پیش همین قانون باعث شد که علیرضا فغانی از لیست داوران بین‌المللی ایران خط بخورد تا ایران عملا برای جام جهانی ۲۰۲۶ بدون نماینده شود، آن هم درحالی‌که علیرضا فغانی با پرچم استرالیا شانس خود را برای حضور در کوبل داوری آمریکا ۲۰۲۶ امتحان می‌کند.

البته علیرضا فغانی تنها داوری نیست که گرفتار این قانون شده است؛ دستیاران او، محمدرضا ابوالفضلی و محمدرضا منصوری، هم به همین دلیل و در اوج آمادگی از کار کنار گذاشته شدند و حالا نوبت به بیژن حیدری رسیده تا در موقعیت فقیر داوری ایران از چنین داورانی مجبور به ترک کار شود.

البته او بر اساس همین قانون یک سال دیگر می‌تواند در لیگ برتر ایران قضاوت کند، اما با توجه به اینکه به دلیل عبور از ۴۵ سال از لیست بین‌المللی خط خواهد خورد، بعید است که حتی تصمیم بگیرد که فصل آینده را داوری کند.

با این حال این موضوع می‌تواند با یک مصوبه در هیئت رئیسه حل شود تا فوتبال ایران امکان استفاده از پتانسیل‌های خود را داشته باشد. البته شاید فدراسیون فوتبال به این دلیل که داوران ناآماده خودشان بعد از ۴۵ سالگی خداحافظی نمی‌کنند و فدراسیون هم در معذوریت نمی‌تواند آنها را کنار بگذارد، از وجود چنین قانونی استقبال کند، اما به هر حال این امر مشکل فدراسیون است و آنها باید راه‌حلی برای این پیدا کنند تا از داورانی مثل بیژن حیدری حداکثر استفاده را ببرند.

نکته مهم اینکه فدراسیون فوتبال از تست آمادگی جسمانی به روز و دشواری در ابتدای فصل استفاده می‌کند و همین تست عملا راه را بر بسیاری از داوران ناآماده برای حضور در سطح اول فوتبال ایران می‌بندد و اگر فدراسیون انعطاف و نرمشی برای گرفتن تست‌های چندباره نشان ندهد، آنها شانسی برای قضاوت در لیگ برتر نخواهند داشت و چه مناسب‌تر می‌شود که همین تست آمادگی جسمانی در کنار رصد بازی‌های هفتگی تنها فاکتور تکمیل لیست داوران قرار بگیرد.

به هرحال اگر این قانون لغو نشود، به زودی بیژن حیدری و در ادامه داوران سرشناس دیگری مجبور به خداحافظی خواهند شد و این اتفاق مثبتی برای فوتبال ایران که در تولید داوران برجسته ناکام مانده، نخواهد بود.