آیا آمریکا و چین به جنگ با یکدیگر می روند؟
بر اساس سیاست فعلی چین و الگوی طول عمر خانواده "شی جین پین پینگ" رئیس جمهور چین احتمالا برای مدتی در قدرت باقی خواهد ماند. این احتمال وجود دارد که شی یا هر رهبر حزب کمونیست چین منتظر بمانند تا چین به هژمون واقعی تبدیل شود زمانی که آن گونه که اقتدارگرایان لنینیست معتقدند همه چیز را بتوان با قدرت مطلق حل کرد تا آن زمان حزب کمونیست چین جسورتر خواهد شد و احتمال آغاز جنگ بیش‌تر می‌شود.
به گزارش جهان مانا ، دلیل آن که رویکرد حزب کمونیست چین همراه با صبر و حوصله بوده صرفا حفظ توازن و تعادل داخلی و یا خودداری از وابستگی متقابل نبوده است. واقعیت آن است که تجارت جهانی و مزیت رقابتی ساختاری چین که مواردی بیش از یارانه‌ها و کاهش ارزش پول را شامل می‌شود به ارتقای صنعتی و تکنولوژیکی چین سرعت و وسعت بخشیده و هسته اصلی صنایع ایالات متحده مانند خودروسازی و نیمه هادی‌ها را تحت تاثیر قرار داده است.
بنا بر تحلیل نشنال اینترست ، سازمان توسعه صنعتی ملل متحد (یونیدو) تخمین می‌زند که سهم جهانی از تولیدات صنعتی با فناوری پیشرفته چین تقریبا ۴۰ درصد است این در حالیست که بیست سال پیش این میزان تک رقمی بود، اما اکنون بیش از مجموع سهم کشور‌های عضو جی ۷ است.
قدرت بازار و وابستگی از پیش سبب شده بود تا متحدان کلیدی اروپایی با دقت بین دو قدرت بزرگ (چین و آمریکا) حرکت کنند. شرکت‌های چینی که مزیت کسب می‌کنند نه تنها بر تولید کالا تسلط دارند بلکه بر خدمات و زیرساخت‌ها نیز مسلط می‌باشند. شبکه اجتماعی تیک تاک و CATL بزرگترین تولید کننده باتری خودرو‌های برقی دو نمونه از این شرکت‌ها هستند.
شی در حال حاضر به یک جنگ داغ نیاز ندارد، اما بی سر و صدا یک جنگ غیر نظامی در حال وقوع است.
از منظر هزینه و فایده، شی اکنون نیازی به جنگی گرم و خونین ندارد. یک جنگ غیر نظامی بی سر و صدا در جریان است. اهداف سیاسی خواه امتیاز گرفتن از دیگران و یا جایگزینی نظم فعلی همواره در خط مقدم جنگ قدرت‌های بزرگ قرار دارند. بالعکس وقوع یک جنگ گرم درحال حاضر منجر به جدایی‌ای سختی مانند جدایی رخ داده میان اروپا از روسیه خواهد شد.
وقوع جنگی گرم صرفا به وجهه چین لطمه نمی‌زند و پیشرفت آن کشور در حوزه سلطه اقتصادی را کاهش نمی‌دهد بلکه علاوه بر آن توانایی چین در افزایش وابسته ساختن سایر بازیگران به پکن و توانایی پکن در تضعیف جوامع داخلی سایر کشور‌ها را به دلیل اثرات مخرب ناشی از جنگ بر تجارت کاهش خواهد داد.
شی مطمئنا نگران است که هرگونه عدم اطمینان ناشی از جنگ بتواند ثبات رژیم او را تهدید کند. با این وجود، از آنجایی که ایالات متحده و متحدان اش از نظر تکنولوژیک پیشرفته‌تر می‌شوند راحت‌تر می‌توانند در جنگ‌ها برنده شوند و در واقع حتی با یک تهدید می‌توانند دشمنان را وادار به عقب نشینی نمایند.
وضعیت موجود تنگه تایوان بیش از نیم قرن است که حفظ شده و شی زمان کافی برای منتظر ماندن در اختیار دارد. هیچ گونه فشار داخلی‌ای بر او وجود ندارد. با ادامه این روند کلیت نخبگان چینی هنوز باور دارند که زمان به نفع آنان است. هیچ کس نمی‌تواند پیش بینی کند در دو دهه آینده چه تحولاتی رخ خواهد داد. با این وجود، اگر روند فعلی ادامه پیدا کند رهبران حزب کمونیست چین مطمئنا به احتمال زیاد از جنگ برای دستیابی به اهداف سیاسی استقبال خواهند کرد.
