از این گیاه پرخاصیت بهاری غافل نشوید

به گزارش جهان مانا ، فصل بهار است و بعد از ماه‌ها سرما، حالا گیاهان خودرو اینجا و آنجا از زمین سر بر می‌آورند؛ شنگ هم یکی از همین گیاهان خودرو، خوراکی و دارویی است که در مناطق کوهستانی اردبیل، قزوین، زنجان، کرمانشاه، ایلام، لرستان، کردستان، همدان، مرکزی چهارمحال و بختیاری، خوزستان، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و فارس می‌روید. در شیراز و اصفهان به آن «آلاله شنگ» و در خراسان «ریش بز خالدار» و در لرستان «شنگ» می‌گویند؛ «اشلنگ»، «یمنیه»، «قندرون»، «سنسفیل»، «تسلسفیل»، «اسپلنج»، «اسفلنج» و «یملیک» هم از دیگر نام‌های این گیاه محبوب است.

شنگ را می‌خوریم؟

بله، شنگ خوردنی است. در برخی مناطق آن را در سالاد سرو می‌کنند، کرمانشاهی‌ها و آذربایجانی‌ها با نمک به صورت خام یا با سرکه و سکنجبین، در کاشان با سرکه و نمک یا مثلا در بیجار به صورت خام با نمک یا سرکه و یا به صورت پخته به نام کوکوشنگ می‌خورند.

شنگ در طب سنتی

شنگ در طب سنتی هم محبوب است و در درمان زخم‌های گوارشی و ریه مورد استفاده قرار می‌گیرد و عصاره آن به دلیل قابض بودن جهت درمان انواع خونریزی از جمله خونریزی‌های رحمی، دستگاه تنفسی و درمان برخی از انواع اسهال نیز مؤثر است. مصرف موضعی پودر گل و ریشه گیاه باعث تسریع التیام و بهبود زخم‌های چرکی می‌شود و استعمال موضعی گل‌های گیاه شنگ جهت درمان سوختگی مفید است و ریشه این گیاه هم در طب سنتی جهت سمیت‌زدایی بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد.

گیاه شنگ برای معده مقوی است و در درمان زخم معده و بیماری کولیت است. مصرف موضعی ریشه این گیاه در درمان عفونت و از بین بردن ترشحات گوش مؤثر است. ریشه لعاب‌دار و تلخ این گیاه به میزان زیاد اشتهاآور و البته خلط‌آور و نرم‌کننده سینه نیز است. آب ریشه خام گیاه شنگ در از بین بردن زگیل اثرگذار است و در آن ماده مؤثره‌ای وجود دارد که برای سلامتی کبد، شش و قلب مفید است.

چگونه گیاه شنگ را مصرف کنیم؟

گیاه شنگ از آن دست گیاهان دارویی است که هم می‌توان آن را به صورت جوشانده مصرف کرد و هم برگ آن را به عنوان ضماد برای درمان زخم‌ها بهره برد. ریشه این گیاه منبع خواص آن است؛ به همین خاطر بهتر است آن را دم کنید و آب ریشه شنگ را میل کنید. البته ممکن است مزه آن کمی ناخوشایند باشد، زیرا تلخ است. همچنین پزشکان طب سنتی با خشک کردن ریشه و برگ‌های گیاه شنگ، آن را به صورت پودر در می‌آورند و با سایر ترکیبات گیاهی ترکیب می‌کنند تا به صورت پماد برای استفاده خارجی آماده شود. جالب است بدانید که در برخی از مناطق ایران، گیاه شنگ را به صورت خام در کنار سبزی خوردن مصرف می‌کنند یا آن را در آش و سوپ می‌ریزند.

غذاهای محلی با شنگ

آش شنگ یک غذای سنتی مربوط به لرستان و چهار محال و بختیاری است که با سبزی کوهی شنگ پخته می‌شود. آش شنگ با نخود، لوبیا چیتی، عدس، سبزی شنگ، نمک و فلفل، کشک، پیاز داغ، نعنا داغ و سیر پخته می‌شود. شنگ را می توان علاوه بر آش در سالاد و به عنوان چاشنی در غذاهای مختلف استفاده کرد. برای پخت شنگ‌پلو که غذاهای محبوب لرستانی‌هاست هم شنگ خردشده را با پیاز و گوشت قیمه‌ای و ادویه تفت می‌دهند و آن را بعد از آبکش کردن با برنج ترکیب و دم می‌کنند.