ایرج ملکی، همشهری سودازده‌ام و انتخابات مجلس
: این بازی زیبایی نیست که روزگار با ما مردم کرمانشاه می کند. بیش از یک قرن بعد از سلحشوری یار محمدخان و یارانش در آن شهر و نیم قرن بعد از دکتر کریم سنجابی یکی از قهرمانان نهضت ملی ایران، در عصر هوش مصنوعی آقای ایرج ملکی ما کرمانشاهی‌ها را در کانون توجهات ایرانیان در موسوم آنچه انتخابات مجلس خوانده می شود قرار داده. رسما مضحکه عام شده ایم که این روزها کم ویژگی های یک سیرک ندارد.
آقای ایرج ملکی یک فیلمساز بد و یک شومن نبستا بد ولی یک اینفلواینسئر مشهور است. هیچ سرزنشی متوجه این همشهری سودا زده ام نیست. او مانند هر ایرانی حق دارد در معرض انتخاب شدن و انتخاب کردن قرار بگیرد اما مساله فراتر از حق و ناظر به تدبیر است.
کسانی که به نام انتخابات چنین هنگامه‌ایی به پا کرده اند که این همشهری بلندپر‌واز بی بال و پرم عرصه سیمرغ را مناسب جولان یافته، متهم هستند.
آنها میدان سیاست که میدان «نخبگان نخبه» است را چنان به ابتذال کشانده اند که این اشخاص خود را وارث قهرمانان مشروطه و نهضت ملی به مردم بفروشند.
مردم ایران! کرمانشاه سیاستمدار و فرزانه و نخبه و مدبر کم ندارد.آنها هم مانند بیشتر نخبگان سر در گریبان فرو برده اند که تندباد این روزها هم بگذرد. حقیقتا زمستان است و
سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت
هوا دلگیر، درها بسته، سرها در گریبان
دستها پنهان
نفسها ابر
دلها خسته و غمگین
درختان اسکلتهای بلور آجین
زمین دلمرده، سقف آسمان کوتاه
غبار آلوده مهر و ماه
زمستان است.
